شیخ تبهکار

برای محمد رضا عالی پیام («هالو»)
م.سحر

شاعر طنز سرای عزیز آقای عالی پیام( «هالو») پس از آزاد شدن از زندان ، این شعر را منتشر کرده است :

شیخ قبا پوش به من گفت دوش
از چه چنین آمده ای در خروش
تا ببری سر به سلامت برو
ساکت و آرام به کنجی خموش
گفتمش ای خواجه ی عاقل بدان
چشمه ی عشق است درونم به جوش
سر که نه در راه عقیده بود
بار گرانی است کشیدن به دوش

من هم پس از خواندن ابیات بالا ، شعر زیر را نوشتم

شیخ تبهکار

شیخ ِ تبهکار غلط کرد دوش
گفت به شاعر که : « ازین پس خموش !»

کیست چنین جاهل نابُرده رنج
تاجرک ِ غاصبکِ دین فروش ؟

تا به نهیب ِ قلمی گُربه سان
راست فرستمش به سوراخِ موش

شیخ ِ تُنُک مایه چه داند که شعر
می شکُفد از بُن ِ فرهنگ و هوش ؟

او چه شناسد که دلِ شاعران
چون خُم می از چه درآید به جوش؟

جهل، چه داند که در این سینه ها
کیست که چون رعد برآرد خروش؟

او چه شنیده ست جز آوای وحش
در همه عمری که بُریده ست گوش؟

شعر چه داند ز چه یابد وجود
شیخ ، که جز هیچ ندارد به دوش؟

شاعر ، آزاده ترین مردم است
دل نسپرده ست مگر با سروش !

زاد ِ ره اوست همه شوق و شور
بستهء عشق ست همه آرزوش

شیخ ، ولی کیست ؟ یکی بد نهاد
راهزنی ، چاه کنی ، سخت کوش !

سکّه ی قلب است به بازار جهل
تیغِ تباهی ست به چنگِ وحوش

پیسی و پَستی ست از او سایه ور
دهشت و شومی ست از او خرقه پوش

تالی حجاج و قُتیبهَ ست و سَعد ۱
تاخته بر مملکت ِ داریوش

باش که تا بر کف سنگاسیا
دور زمان نرم کند آن سُرو ش ٢


ــــــــــــــــــــــ
م.سحر ، پاریس ، 14.9.2012
http://msahar.blogspot.fr/

یادداشت
۱
حجاج : حجاج بن یوسف ثقفی ، حاکم خونریز عرب اموی
قتیبه : قتیبة بن مسلم ، سرکرده لشکر مهاجم عرب ، ویرانگر خراسان و ماوراء النهر
سعد : سعد بن ابی وقاص ، سرکرده لشکر مهاجم عرب فرستاده خلیفه دوم (عمر) در جنگ قادسیه
٢
سُرو ش : سُرو+ ش = سُرو یش (سروی او ) . سُرو یعنی شاخ