جنبش کارگری فيلیپین از حکومت نظامی تا دیکتاتوری اقتصادی

فيليپين يكي از كشورهايي است كه به خوبي در آن مي توان مشاهده كرد چگونه سرمايه داري از ابتداي بوجود آمدن، با سلطه بر كشورهاي ديگر و غارت منابع آنان بزرگ و بزرگتر شده است. استعمار، هجوم و اشغال نظامي و به دنبال آن سياست هاي اقتصادي سرمايه داري و نوليبراليسم در مسيري 500 ساله (از سال 1519 كه كشتي ماژلان به دنبال ادويه، در جزاير فيليپين لنگر انداخت تا كنون ) صدمات بسيار جدي به اين كشور و مردم آن وارد كرده است…
جهانی سازی وگسترش اقتصاد نئولیبرالی مکتب شیکاگوی میلتون فریدمن جز رشد فقر، زاغه نشینی، نبود بهداشت، محروم شدن بسیاری از کودکان از تحصيل و بی آیندگی دانشجويان فارغ التحصیل از دانشگاه های فيلیپین، نتیجه‌اي نداشته است. فاصله ي طبقاتي به شكاف طبقاتی تبديل و مردم فيليپين نيز مانند ساير كشورهاي جهان به درصد بسیار کوچک میلیونرها و اکثریت وسیعی از فقرا تقسيم شده اند. اين شكاف به حدي است كه نه فقرا حق دارند به محله های پول‌دارها بروند و نه پول‌دارها جرأت رفت و آمد در مناطق فقیرنشین را دارند…
در بستر چنین فضایي رشد نیروی های ضدامپریالیست و ضداستعمار جزء جدایی ناپذیری از مبارزات جامعه مدنی فيلیپین است تا جایی که اين مبارزات آزادی بخش در تمام بخش ها و به خصوص جنبش كارگري تأثیر داشته است.
اين كتاب تلاشي است براي ‌آشنايي بيشتر تلاشهاي مستمر كارگران فيليپين براي دست يابي به زندگي بهتر.
متن پي دي اف كتاب را مي توانيد از اينجا دانلود كنيد.

http://www.2shared.com/document/AM2vQffA/1_online.html