برنامه اتمی را رها کن!

برنامه اتمی را رها کن!
سر مقاله رونامه"اخبار روز" سوئد
بر گردان: کوروش گلنام
سه شنبه 2 خرداد 1391 ـ 22 می 2012

این سرمقاله امروز مهم ترین روزنامه سوئد "اخبار روز" (1)خطاب به علی خامنه ای است.
این روزنامه با جاپ عکسی از خامنه ای می نویسد:
تحریم های اقتصادی چون تیغی دو لبه است. از یک سو دامنه اش دیگرانی بیرون از چهارچوب حکومت، که هدف اصلی تحریم ها است، رادر بر می گیرد و از دیگرسو می تواند با کم شدن عرضه ماده ای چون نفت سبب بالا رفتن بهای آن و آسیب به اقتصادجهانی شود. تحریم نفتی ایران در بهترین حالت خود می تواند نمونه ای از کاری موفقیت آمیز نیز بشود.
فردا چهارشنبه گفت و گو میان ایران و 1+5 (پنج عضو دایمی شورای امنیت به اضافه آلمان) در بغداد آغاز خواهد شد.
در این سال ها در گیری بر سر برنامه مشکوک اتمی ایران هر روز بیشتر بالا گرفته است ولی اینک دیپلمات ها تا اندازه ای به این نشست خوش بین هستند.
بی گمان تحریم ها تیزی و برندگی خود را نشان داده است. سازمان ملل از سال 2006 گام به گام دست به اقدام هایی زد که نتوانست ایران را از غنی سازی اورانیوم باز دارد. امسال آمریکا با در دست گرفتن کار، رنگ دیگری به تحریم ها داده و مبادله با بانک مرکزی ایران را تحریم نمود. اکنون تهران برای دریافت بهای نفت صادراتی خود که بیشترین بخش درآمد دولت را پوشش می دهد، دچار مشکل شده است. از 1 ژوییه 2012[برابر با 11 تیر 1391] نیز اتحادیه اروپا خرید نفت از ایران را متوقف خواهد کرد. خریداران بزرگ آسیایی نیز برای کم کردن خرید نفت خود از ایران زیر فشار قرار گرفته اند. بنا بر داده اوپک در چهارماهه نخست سال، 12 درسد از تولید نفت ایران کاسته شده که بدتر از این نیز خواهدشد.
وضع اقتصاد ایران از آغاز نیز خراب بود و ضربه علیه نفت این کشور سبب سقوط ارزش ریال و افزایش تورم شده است. اکنون پرسش بزرگ این است که آیا وضع خراب اقتصادی و نارضایتی مردم، رژیم ایران را به گفت وگویی جدی وادار خواهد ساحت؟
انگیزه های درست فراوانی وجود دارد که بنا بر آن ایران نباید به بمب اتم دست یابد. ابراز پی در پی نابودی اسرائیل [از سوی این حکومت]یکی از آن ها، و خطر اینکه دیگر کشورها در این منطقه پیش از این بی ثبات نیز خود را نیازمند دست یافتن به بمب اتم بدانند، یکی دیگر از آن ها است.
ایران مدعی است که برنامه اتمی اش صلح آمیز است .اگر این امر درست بود دلیلی نداشت که رژیم ایران از کار بازرسان سازمان ملل جلوگیری نماید. به جای هم کاری، رژیم تهران ولی سالیان دراز به عدم هم کاری، خراب کاری در کارها و دروغ گویی دست یازیده است. با وجود همه این کوشش ها، آژانس جهانی انرژی هسته ای وابسته به سازمان ملل توانسته است این برنامه ریزی اتمی را آشکار سازد.
سرباز زدن ایران از اجرای خواسته سازمان ملل در دست برداشتن از غنی سازی اورانیوم و واژگونه این خواسته، افزودن شدید بر کوشش برای عنی سازی تا 20 درسد از سال 2010 ، خود حقیقت آشکار دیگری است. این میزان غنی سازی خیلی بالاتر از نیاز برای نیروگاه های هسته ای با هدف صلح آمیز است و رژیم ایران بخش زیادی از راه دست یافتن به اسلحه اتمی را پیموده است. گذشته از این نشانه های زیادی از پیشرفت در ساز وکار پنهان برای آزمایش انفجارهای اتمی و موشک های حمل کننده بمب ها در دست است.
کارشناسان تردید دارند که ایران پیش از این تصمیم به تولید بمب اتم را گرفته باشد ولی می گویند آنان همه چیز را برای رسیدن به آن مرحله در اختیار دارند. آنتونی کوردسمن(2) از با تجربه ترین کارسناسان وتحلیل گران امنیتی/سیاسی آمریکا که با میل و دقت همه مجموعه گزارش های سازمان جهانی انرژی هسته ای را خوانده است در گزارش تازه خود به همین نتیجه رسیده و آن را ابراز داشته است. او هم چنین بر این عقیده است که تنها غنی سازی اورانیوم برای ایجاد بمب اتم کافی نیست و به وسایل فراوان دیگری نیاز است و می گوید:" ایران در این راه زیاد پیش آمده است و زیربنای تکنولوژی اش در این مورد گسترده است". کار و کوشش ایران در این باره چنان گسترده است که سازمان جهانی انرژی هسته ای مشکل بتواند همه آن ها را کنترل کند. از سوی دیگر اورانیوم غنی شده را می توان چنان در بناها ومرکز های کوچک تر پخش کرد که همه آن را نتوان با بمباران های هوایی نابودکرد.
یورش نظامی گذشته از شعله ورنمودن آتشی بزرگ در منطقه، دردسرهای زیاد دیگری ایجادمی کند. با این وجود آمریکا و اسرائیل این گزینه را کنارننهاده اند. تحریم های اقتصادی ولی اندک، اندک نشان می دهندکه این راه، راهی بهتر برای رسیدن به نتیجه است.
جهان هم زمان که به ایران هویج می دهد باید به او نشان دهد که گذشتن از آستانه دسترسی به بمب اتم برای او بسیار پر هزینه و سخت تمام خواهد شد. چنین کاری ولی ساده نخواهد بود زیرا این رژیم به اندازه ای از انجام پیمان نامه ها و قرارهای خود شانه خالی کرده است که به سختی می توان به او اعتمادی داشت.
واگذاری و دست برداشتن ایران از عنی سازی اورانیوم برای رهایی از تحریم های اقتصادی بسنده نیست. [حکومت ایران] باید نشان دهد که گام های درست و بزرگی در راه دوری از دست یابی به بمب اتم بر می دارد.
هیچ گفت وگویی از هدف نهایی آغاز نمی شود. اگر غنی سازی اورانیوم متوقف و بازرسان سازمان ملل بتوانند کار خود را[در ایران] آغاز کنند، آن گاه زمان مناسب برای گفت وگو های خردمندانه برای دنبال کردن کار فرا می رسد. اعتماد سازی پروسه ای سخت ودراز مدت است و چه بهتر از از بغداد آغاز شود.

زیر نویس:
، ، سه شنبه 2 خرداد 1391، 22 می2012 سرمقاله، ص 5 Dagens Nyheter ـ ،1
Anthony Cordesman 2 ـ