الهی من به قربان این خشم مقدس ملت ایران بروم. با وجود این یک سئوال برایم مطرح شده که دلم می خواهد پبران دیر و مدافعان منافع ملی ما جوابی بدهند و آن اینست که :
چرا هنگامی که دستپروردگان خمینی به زعامت سید علی خامنه ای 37 در صد از سهم 50 درصدی ایران از دریای خزر (مازندران) را دودستی تقدیم روس منحوس و اقمار به اصطلاح مستقل او می کردند، این غیرت ملی به جوش نیامد و آتش «خشم مقدس» شعله ورنشد و این «شدت و حدتی» که اینک خوشبختانه درکلام مدعیان جانشینی دکتر محمد مصدق می بینیم دیداری ننمود و رخی بر نیفروخت؟ نکند در سهم ایران از دریای خزر خاصیتی ست که طرح آن لهیب عرق ملی و خشم مردمی رافرو می نشاند؟ نکند تنب بزرگ و کوچک زرخیز تر از خزر است و نکند اصلا میشود میان قطعات گوناگون از خاک و در میان بخش های گوناگونی از مایملک یک کشور و یک ملت ، تبعیض قائل شد و قطعه ای را دوست داشت و از آن دفاع کرد و قطعه ای را گذاشت که لولو ببرد یا طعمهء خرس قطبی بشود؟ خلاصه اگر لطف کنند و اینجانب را از خار خار این سئوال برهانند مدیون غیرت ملی آنان خواهم بود. م.سحر
| 
