زنان قربانی اصلی جمهوری اسلامی و حمله نظامی اند!

به ابتکار سبزها در روز 29 نوامبر در پارلمان اروپا در بروکسل از سوی کمیسیون ایران و اروپا نشستی در باره حقوق بشر در ایران برگزار شد که در آن صادق صبا از بی بی سی فارسی، سحر وادر از جامعه بین المللی بهائیان، آنا ماری وان دن برکن و لیدیا بونز از سازمان دیده بان حقوق بشر در ایران ، آندروسوان و آندره آ هاک از سازمان ملت ها وخلق های بدون نماینده، ماگنوس پالمگرن از کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری،مهدی اصلانی از زندانیان سابق سیاسی، جلال ایجادی کارشناس محیط زیست، و ناهید جعفر پور از بخش زنان گروه ارتباطات جنبش جمهوری خواهان دمکرات و لائیک ایران دعوت به عمل آمده بود تا درمورد نقض حقوق بشر در ایران و تبعیض علیه زنان، گروه های اتنیک، و اقلیت دینی همچون بهائیان وضعیت روزنامه نگاران، موقعیت دریاچه ارومیه و موقعیت کارگران سخنرانی کنند .این کنفرانس همزمان به زبان های آلمانی، فرانسه، انگلیسی و اسپانیائی ترجمه می شد. آنچه در زیر می خوانید متن سخنرانی نگارنده است.

خانمها و آقایان ضمن عرض سلام از دعوت به این بحث و گفت و گو سپاسگزارم. آن چه مایلم در این وقت کوتاه به آن اشاره کنم، این است که در ایران قوانین حاکم بر کشور تبعیض علیه زنان را نهادینه کرده است و دولت رسما از آن حمایت میکند. برای مثال به چند نمونه از قانون اساسی و قوانین جزائی اشاره می کنم تا روشن شود چگونه در ایران ، تبعیض جنسیتی و جداسازی جنسی که از پشتوانه قانونی برخوردار است فراگیرترین شکل های ستم علیه زنان بشمار می‌رود:
- اصل ۱۱۵ قانون اساسی ایران: رئیس جمهور باید از میان رجال مذهبی و سیاسی.... انتخاب گردد. یعنی زنان حق انتخاب شدن به مقام ریاست جمهوری را ندارند.
- زن، حق قضاوت ندارد.
- پسر دو برابر دختر از اموال پدر و مادر ارث میبرد. شوهر پس از مرگ زن یک جهارم اموال وی را به ارث میبرد، در حالی که یک هشتم از اموال و دارائی شوهر، به زن تعلق میگیرد.
- ازدواج زن مسلمان با مرد غیر مسلمان جایز نیست. در صورتی که مرد مسلمان میتواند با زن غیر مسلمان، ازدواج کند.
- حق طلاق بطور یک جانبه به مرد داده شده است.
- ماده ۲۳ قانون قصاص به شوهر حق میدهد در صورتی که زن خود را در حال همبستری با غیر ببیند، او را بکشد .
برای مردان چند همسری مجاز شمرده شده است. حق حضانت فرزند، حق طلاق در انحصار مردان است و اجازه کار و سفر زن به خارج در گرو موافقت مرد است.
ـ سن قانونی ازدواج برای دختران ۱۳ سالگی است و حق تحصیل در مدارس روزانه از زنان شوهر دار سلب شده است.
ـ ماده ۱۱۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی سنگسار کردن تا مرگ را مجاز می شمرد.
ـ زنان تنها ۱۴% از کل شاغلین ایران را تشکیل می دهند و از اولین کسانی هستند که از کار اخراج می شوند. دستمزد نابرابر در برابر کار برابر و آزار جنسی زنان در محیط کار و عدم وجود هر نوع حمایت قانونی از انان در محیط کار و وابستگی مالی زنان به مردان فشار و خشونت های خانگی و اجتماعی به زنان را به امری روزمره بدل ساخته است.
ـ جداسازی جنسیتی در دانشگاه ها، آموزشگاهها، مدارس، محیط کار، اتوبوس های شهری، محیط های ورزشی ، ورزشگاها، سواحل دریا ها و... از دیگر تبعیضات علیه زنان در جمهوری اسلامیست
ـ اعدام و شکنجه و تجاوز در طی دوران حاکمیت جمهوری اسلامی و خشونت علیه زنان، هر روز ابعاد گسترده به خود میگیرد.عمده قربانیان سنگسار را زنان تشکیل میدهند. تجاوز، تهدید و تحقیرهای جنسی در زندانها، تجاوز به دختران باکره قبل از اعدام؛ قتل های ناموسی، ختنه دختران، خرید و فروش زنان و دختران، رواج فحشا تحت عنوان شرعی صیغه و حجاب اجباری موضوع تحقیر و کاهش منزلت اجتماعی زنان است.
در ۱۱ ماه گذشته ۱۱۰ قربانی تجاوز جنسی وجود داشته که از این ها ۱۷ قربانی خردسال، ۱۷ مورد تجاوز گروهی و هفت مورد تجاوز زنجیره ای، از جمله آماری است که از بررسی ۴۰ پرونده رسانه ای شده به دست می آید. تعداد ۱۱۰ مورد تجاوز با توجه به سانسور شدید دولتی در این گونه موارد و خود سانسوری اکثریت تجاوز شونده ها حاکی از رشد میزان تجاوز است. که حتی به گفته خبر آنلاین رشدی ۱۱۳ در صد ی داشته است.
ـ فعالان جنبش زنان، نویسندگان، وکلا، روزنامه‌نگاران ، هنرمندان و ورزشکاران زن زیر فشار مستقیم هر روزه رژیم زن‌ستیز جمهوری اسلامی قرار دارند.
ـ از جمله مادران پارک لاله، مادران خاوران، خانواده‌های جانباختگان و حامیان آنان نیز همواره مورد اذیت و آزار و بی حرمتی و ضرب و شتم قرار میگیرند و فقط به جرم دادخواهی، حمایت و همدردی، دستگیر و زندانی می شوند.
- زنان نه تنها قربانی اصلی حکومت اسلامی بلکه قربانیان اصلی هر جنگی هستند که در ایران شروع شود. حمله نظامی به ایران یا دستیابی رژیم جمهوری اسلامی به سلاح هسته ای، سناریوهایی هستند که نمی توانند جز به تخریب و کشتار، خانه خرابی مردم، تقویت استبداد و سرکوب نیرو های ترقی خواه و دمکرات کشور منجر شوند. از این رو ما ضمن مخالفت با هر نوع حمله نظامی به ایران برآنیم وادار کردن رژیم به پذیرش توقف غنی سازی اورانیوم بهترین راه جلوگیری از خطر حمله نظامی به ایران و پایان بخشیدن به تحریم های بین المللی است. ما بر این باوریم که آینده ایران بایدتوسط مردم ایران رقم بخورد وجایگزین رژیم جمهوری اسلامی بدیل واقعی‌ با نیروی ملت و توسط مردم ایران در محیطی‌ دمکراتیک ، آزاد و با رعایت کامل حقوق بشر و در اثر گسترش مبارزات اعتراضی و مسالمت آمیز و با نزدیکی و همکاری هر چه گسترده تر اپوزیسیون جمهوری خواه، طرفدار دمکراسی و جدایی دین و دولت، شکل گیرد . این مطلوب ترین راهی است که به جای تمکین به حکومت اسلامی و یا همراهی با حمله نظامی، میتواند روند تنش زدایی، صلح، امنیت و دمکراسی را در منطقه تقویت کند و راه را برای گسترش جنبش زنان هموار سازد.
ما از اتحادیه اروپا درخواست می کنیم از خواسته های بحق مردم ایران برای حاکمیت برسرنوشت خویش که از جمله قوانین پذیرفته شده حقوق بشری است حمایت کند و در راستای این مهم به پشتیبانی از حقوق زنان علیه قوانین ضد زن در جمهوری اسلامی اعتراض کند.
همچنین با برگزاری کنفرانس های بین المللی در باره زنان ایران و دعوت از فعالان زنان ایرانی در داخل کشور و اعطای جایزه های حقوق بشری به آنها صدای زنان ایران را برجسته تر نمایند.
پشتیبانی از مبارزات زنان درتشکلهای کمپین یک میلیون امضاء ، کمپین علیه سنگسار و کمپین علیه اعدام و شکنجه ،برحق بودن مبارزات آنان را به جهانیان نشان می دهد و امید به آینده ای بهتر را در آنان تقویت می کند.

با تشکر از توجه شما
ناهید جعفرپور از جنبش جمهوری خواهان دمکرات و لائیک ایران