ایرانی_ غیور
انسان_ پر غرور!
رعدی نمی شوی ، که صدائی نهی ز د ور
برقی نمی زنی ، که فضا ئی دهی ز نور
یادی نمی کنی، ز زمان های شوق و شور
پا بر نمی کشی ز مکان های سوت و کور
باده نمی چشی ، ز لب_ ساغر_ بلور
گامی نمی نهی ، که برقصی بسان حور
دل را نمی دهی ، به نوایی که از سرور
گردیده ای ، حکایت آن سنگ پر صبور
بر تو چه آمده است ، درین عصر و روزگار
بگزیده ای ، خموشی و بگرفته ای ، کنار!
ایرانی_ غیور
انسان_ پر غرور!
نظرات خوانندگان:
درود بر شاعر زیبا لطیفی 2011-11-21 14:54:38
|
شکوفا و به غایت شاعرانه. پناه بر این شعر و درود بر شاعر |
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد