پروژه های متعددی جهت رسیدن به توسعه و معشوقه دموکراسی مطرح بوده است ، و برای شکل دادن به پازل این معشوقه لازم است که در شکل گیری آن اصل رفتار دمکراتیک را حفظ نماییم ،زیرا آنچه باعث رد و به هم ریختگی پازل مندرج ،شده است عدم رعایت اصل همزیستی دمکراتیک است, رفتارها گاه با قهر و یا صلح در جامعه روبرو شده و برای هر قشر نیز رفتار مختص خود را برنامه ریزی می نمایند چون رفتار اتِیک سیاسی و اتِیک جامعه عمومی لازم و مشخص است,اصل های متعددی چون ،بودن نهاد مدنی و لحاظ نمودن اصل مهم آموزش و پرورش مدرن لازم بوده است،اما در این جامعه نه تنها جامعه به بلوغ سیاسی می رسد بلکه جامعه به نبوغ سیاسی نیز گرایش می دهد.و خود را در دام ناخردی که مایه رفتارهای غیر دمکراتیک است،غوطه ور نکرده و در راه گسترش اندیشه راسیونالیسم است .در ختم اندیشه دمکراتیک می تواند ،هزاران صفحه را رنگارنگ کرد اما این رفتار غیر دمکراتیک است که باید ان را به طور کامل شناخته زیرا جهت باز تولید اندیشه نوین راه رانباید از نابلدی راه آغاز نمود,یکی از موراد بسیار روشن و همچنین اندیشه اندیشمندان فلسفه غرب,در موضوع دولت و شکل گیری دولت و به عبارتی نوع حکومتداری و ابزارهای حکومتداری به دست رهبر ان کشور است, که به سطور مختلف در رفتارهای ان واکاوی را انجام داده اند.در این پیشگام نیز اندیشمندان چون ژان بدن،هابز،برک و دیگر اندیشمندان که به علم سیاست پرداخته اند،(ساختار قدرتمندحکومتها)،نوشتارهای بر جای گذاشته اند که به حکومتهای مطلقه اشاره نموده و توان بحث را برای ما نیز فراهم نموده اند.ژان بدن حاکمیت را قدرت مطلقه و دائم می خواند او صفت اول حاکمیت را دائم بودن آن می داند.وی اشاره دارد« قدرت برای مدت معین،اگر تفویض شود نمی تواند قدرت حاکم باشد و کسی که چنین قدرتی را در آن مدت اختیار می کند ،یک شهریار حاکم نخواهد بود و مادام که شهریار واقعی (یعنی کسی که قدرت و حاکمیت دائم در دست دارد) و یا مردم ان قدرت رااز او سلب نکنند» (خداوندان اندیشه سیاسی/ژان بدن)
حال جا دارد بجز تعارف فلسفی در فلسفه سیاسی حکومتها به مبحث رفتارشناسی سلاطین و حکام ویا رهبران جامعه های غیر دمکراتیک اشاره نمود.البته این بحث خارج از محدوده تاریخ است برای شناخت رهبرانی که قدرت خود را مطلقه و الهی می خوانند آمده است, به نوعی در صدد باز شناخت قدرت حاکمه در یک اجتماع سیاسی دام زده است.و به شناخت تفویض قدرت می پردازد.ممکن است که در اجتماعی چون اجتماع قدرت لویاتان،قدرت را کاملا و مشخصا به شخص حاکم تفویض داده شود و در مقابل امنیت را از حاکم ان جامعه دریافت می کند.و نیز چون فلسفه سیاسی ژان بدن ,اجتماع سیاسی قدرت را کاملا و مطلقا به شخص حاکمی می دهندوبه موجب ان حق خود را از جان ومال همه امور کشور یو لشگری به او واگذار نمایند.او (شخص حاکم)مدنظر است تمام اراده را به طرف خود معطوف نموده است و سخنانی چون داشتن اراده و ازادی (در هر نوعش) و مالکیت و حتی حق حیات تماما به دستور و رای حاکم می رسد در این رفتارها به طو رعمده حاکمان خود را افرادی برگزیده شده می خوانند و قدرت خود را نه مطلقه بلکه تفویض شده از جانب قوانین الهی و طبیعی خوانده و رفتار و منش و کردارهای خود را جز مشیت الهی خطاب نمی نمایند.در این اجتماع سیاسی مخالفت با شخص حاکم؛ مخالفت با قوانین الهی و طبیعی برداشت می شود.حکم رانان در سایه الهی اوامر خود را چون احادیثی مقدس که ردش موجب ناخشنودی خداوند می شد و در این حربه نیز رفتارها را چون قوانین مشخص که سالهاست بر روی زمین جاری شده است حکم رانی می کنند و آن راعرفی به دست مردم ساخته شده می پندارند. در این جامعه قوانین نسبت به مردم جاری نمی شود و حتی رضایت و عدم رضایت انها به تضمین اجرای ان تاثیری نمی گذارد و اگر بخواهیم دقیقا موضوع را بیان کنیم باید گفته شود که تنها نشان مشخص این حاکمیت نگاه بالا به پایین در جامعه است و همانا حق وضع قوانین نیز تنها از سوی حاکم وضع می شود حال به بررسی رفتار این جامعه و ایا اجتماعی سیاسی می پردازیم.
عدم تحمل در برخوردها
یکی از تبعات مشخص و جاری در جوامعی که حاکمان خود را فرزند و به گفته ای نماینده خداوند در روی زمین می داند را باید در رفتارهای مسموم آن جامعه دانست. در این جامعه که فعالیت اجتماعی آن انتسابی بوده است و همچنین عقلانیت در پستوی خانه عزلت نشینی را تجربه می کند ،رفتارها از روی کینه و گاها برخوردهای امری صورت می گیرد.عوارض قدرت در این حکومتها این است که افراد تحمل دیدن قدرت مافوق یا موجودی بالاتر از خودشان را از دست می دهند و همچینین بر روی کار آمدن فردی بر کرسی قدرت ،کرسی نشینان سابق که حال دارای فن و حرفه ای کار خود به تازگی دست یافته اند از اریکه قدرت به زیر کشانده می شوند باید اشاره نمود که این بیماری همواره به سراغ تازه بر کرسی نشینان می رود،نوعی رفتار تمامیت طلبی است ،و این رفتار تمامیت طلبی خواهان هرچه بیشتر گرفتن قدرت هستند و قانع شدنشان در قبضه کردن قدرت آرام می گیرد. این طیف حتی به سراغ آخرین مرتبه های قدرت نیز می روند تا بتوانند از این قدرت را کامل به دست بگیرند و سیطره نفوذ خودشان را به جامعه به صورت نامحدود نشان دهند.
رنگ بوی الهی گرفتن حکومت
حاکمان خود را نماینده تام الاختیار خدا بر روی زمین دانسته و بدین صورت مردم را با سیاست پوپولیسم به مسیر خواسته شده می کشاند.بدین جهت که مردم همراهی کامل را حتی در صورت عدم رضایت به کرسی نشستن حاکمیت داشته باشند،به این طریق که اگر حاکم نائب و به گفته ای نماینده الهی و طبیعی باشد در این صورت او به مبارزه با خالق خود نمی رود و همچنین او (حاکم قدرت)خود را با قوانین الهی تطبیق می نماید که مبادا در مسیر ناردست پیش برود،در حالی که قوانین نیز به دست حاکم ایجاد و نوشته می شود.کما اینکه تضمین اجرای آن نیز به دست حاکم افتاده است.
با این کار حاکم خود را ایزوله می نماید.چرا به ایزوله نمون خود می پردازد؟ 1_حاکم به جنگ با خدا نمی ورد ،پس متحد او بوده و در جهاد و جنگ او همرزمش خواهد شد!.
2_حکام قدرت خود را رنگ و بوی آسمانی می دهد،او بدین صورت قدرت زمینی خود را ،اسمانی جلوه می دهد.همانا که خدا را مردم اسمانی و حاکم بر زمین می پندارند
3_احدی بر روی زمین توان این را ندارد که به حاکم خود خرده بگیرد! حاکم چون نماینده خدا بر روی زمین است ،پس او پاک و عاری از هر نوع اشتباه نیز می شود،به این معنا که چون خداوند در انتخاب حاکم اشتباه ندارد(از دید مردم) پس اگر بگوییم اشتباه داشته است،انتخاب خداوند را زیر سوال برده،در نتیجه کسی نیز جرات ندارد خداوند در اشتباه بوده است.اینجاست که توان نقد خدا همان رد خداوند تصور خواهد شد.
یادمان نرود که مردم گاها عقلشان در چشمهایشان است و به تدریج نیز با همان نظریه«مردم عادت می کنند» به این نتیجه می رسند انتخاب خداوند درست بوده است و ما در اشتباه رهسپار گشته ایم
4_مردم از آنجایی که نیاز به تکیه گاه قدرمتند و مخصوصا در کنارش دارای قدرت معنوی هستند،انها خواهان آن می شوند که زیر برق کسی ،علم خود را مستقر نمایند که توان احتیاجات خود را رفع نماید ،چه از لحاظ قدرت،ثروت و مخصوصا معنویت,پس اگر قدرت معنوی نیز بر کرسی قدرت باشد مردم آن مدیریت معنوی را نیز قبول کرده و اطمینان بیشتری در سر سپاری خود خواهند داشت.
5_حکام رفتار خود رابه نام خداوند بر کرسی عدالت می گذارند،رفتار خود را ،رفتار خداوند می نامند تا مبادا کسی جرات مخالفت را داشته باشد در این رویه حکام هرآنچه رفتار می کنند آن را به طبع مشیت الهی می خوانند که خود نیز ناخواسته در این مسیر افتاده اند.و همواره بر مردم خود گوشزد می نمایند که این رفتار ،رفتار خداوند است که بر ما حکام وحی شده است.
6_مردم زمانی که این رویه ها را در کنار هم مشاهده نمایند و زمانی که پازل پشت سر همدیگر ببینند ذهنشان ناخودآگاه فعالیت خودش را چندین برابر می نماید و برای خود خیالپردازی و حاشیه سازی می پردازد،آن گاه خود را سربازی بی چون و چرای این اسطوره(حاکم) می بینند.همانا آن زمان تعظیم رد مقابل حکام تعظیم رد مقام خداوند به حساب می اید .حال به این صورت می شود گفت که حکام به فکر این باشند تا دفتر نمایندگی خداوند بر روی زمین را تاسیس نمایند و خواستگاه خود رانیزاوامر خداوند کند.در حالی که نگاه خود را در پیش می گیرند؛البته ناگفته نمایند که این تعابیر را دستگاه تبلیغات حکومتی در صد تاثیر گذاری بسیار را برای تغییر رویه مردم در دست داردو از ترویج این اندیشه در جامعه سود خود را بر می برند.آنها با ایجاد این باور که حاکم قدرت،نماینده مستقیم از سمت خداوند است موجب این گردیده اند که حاکمیت زمین و قدرت چپاول گر حکام را امری الهی و طبیعی نشان داده و همچینین تمام دستوارت حکام را دستورات خداوند به ثبت برسانند،در نتیجه افردای نیز ذوب در حاکمین را ایجاد می نماید که اوامر حکام را بی چون و چرا ترویج می نماید.
منافع حکام الهی در نزد مردم فریب خورده
باید توجه داشت این جامعه از انجایی که فاصله الهی بودن و طبیعی بودن را درک نکرده و همچنین قدرت تمامیت طلبی حکام را معنا نبخشیده اند تا درک موجود موجب آزادی آنها از بند،بندهای حاکمیت شوند.با رویه های بسیاری مجبور است برخورد نماید و همچنین این همان خواسته حکام است تا منافع خود را از این اب گل آلود بیرون بکشند.
منافع حکام در این جامعه فریب خورده:
1_مطیع نمودن مردم در جهت اجرای خواسته های حکام دانست ، به همان اراده به اختیار گرفتن مردم جهت رسیدن به اهداف خواسته شده است،حکام در این منزلگاه با نشان دادن حکومت الهی و طبیعی خود افراد را از ان جهت که مشارکت خود را در راه رسیدن به خواسته حکام امری واجب و عادی می داند ،با مطیع پذیری بالای خود نادانسته اهرم های قدرت حکام را قوی می نماید این ساده لوح بودن مردم موجب آن می شود که تمکین از خواسته های حکام رفتارهای از خود صورت بدهد ،که هم در عقلانی بودنش و هم در خواسته آن فرد در تضاد باشد.
2_به دور شدن از بارهای منفی نتابج دانست که حاکم خود را ازآن نتایج دور می بیند.همه مسئولیت ها و پاسخگویی از دوش حکام نیز به دور می شود و جواب پرسش ها را با دست سبابه خود خداوند را نشانه قرار می دهد.در این موضوعات خود را نیز به گونه های مختلفی تطهیر قرار می دهد.همانا در صورتی نیز که تاثیرات رفتارها مثبت باشد خود را عامل ان قرار می دهد و نشان می دهد تنها زمانی که خطاها به وجود کی اید خداوند را سپر بلای خود قرار می دهد.
3_در این جامعه کسی توان نقد و همچنین اعتراض و یا کوچکترین معترض شدن را ندارد ,همانا مخالف و یا شورش بر حاکم مخالف با خدا به حساب خواهند آورد.
مهمترین وظیفه دستگاه تبلیغات حکام را بایددر گرفتن هویت مردم از انها و دادن هویتی که بازتاب دهنده آرای حکام است دانست,که رفتارها و گفتارها و اعمالی حکام همه در جایگاه تقدس ظاهر شود.زیرا ارتباط خاص حکام با خداوند موجب تقدس شدن خود حکام نیز میشود! در نتیجه هرآن کس که از سمت حکام عزت دار شود.آن فرد عزت دار خواهد شد و کسی که مغفول حکام شود آن فرد باید از جامعه طرد شود،در نتیجه اگر حاکم افرادی را زندانی و یا به قتل نیز برساند آن عمل با وجود اینکه آن افراد تنها به دلیل نقد حاکمیت دچار این مشکل شده باشند،در مدار بخشش جامعه نیز نمی توانند باشند،در مدت نه چندان طولانی نیز مراحل خداوند شدن حکام را نیز محیا می نماید و در نتیجه حکام در فاصله نه چندانی جایگزین و همچنین دهان خداوند می شوند.
مرتضی اسماعیل پور
01/07/90
http://www.facebook.com/
