در شب های کور و کر جنگل
پروانه ای گرد فانوس خانه تیره پرستان می چرخید
و
با خود می گفت : قوی تر از تاریکی چیست ؟!
آنگاه که نگاهش
به دیوار کوب آن خانه افتاد
دید بر روی آن نوشته است: زور ، زر و.... قوی تراند !
ولی صبح که آمد
و
خورشید بالهایش را بر روی زمین گشود
تا
نورهایش خانه را به روشنایی مهمان کند ،
پروانه دید
صدایی از درخشش نورها
در فضای دل انگیز صبحگاهی پدیدار شد
و آهنگین گفت :
قوی تر از تاریکی ،
نورهای باهم بودن آدم هاست .
کامروز حسنی / 90
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد