گفتم ای اشک به گرداب غمم می باری
گفتم ای اشک به گرداب غمم می باری
چون سبو نیمه شبم را به سحر می آری
دل به دل نیست تو گویی به عبث می پایم
نه سواری، نه غباری، زچه ره می داری
دل هوایی شده بر بال خیال است هنوز
رفته تا خاک رفیقی که سرش بر داری
آه از این اشک و از این نیمه شبان ِفریاد
وای از این داغ ِعزیزان، کِه دهد دلداری!؟
منم وُ غربت تلخی که در آن تنهایم
و تو می باری و غم بر لب من می کاری
شده آواز من امشب همه جانسوز ولی
نیست یاری که کند با دل من غمخواری
چه زمانیست که هر دلشده ای زندانیست
چه هواریست مرا روز و شبم شد زاری
ای هم آوای من آن گوشه زندان چه کنی
ای که فریاد منی مرگ بشوران باری
مرگ یکبار رفیقان، همه شیون یکبار
خاوران است دلم اشک وُ شب وُ بیداری
2
باده پیش آر که امشب شرری می خواهم
باده پیش آر که امشب شرری می خواهم
شررِ شعله کشان ِ دگری می خواهم
گو به آواز من دلشده تاری بزند
کو به هر زخمه ی تارش سپری می خواهم
سوگوارانه ی آن یار بخون خفته که رفت
اشکریزان ِغمم، شور و شری می خواهم
باده ای کو که بگیراندمان زینهمه آه
ای رفیقان مددی باده تری می خواهم
آه از این زنده بگوران ِ اسیر ِ اوهام
با چنین غمزدگان دربه دری می خواهم
آشنایان همه بیگانه نوازند دریغ
من از این شبزده بیگانه بری می خواهم
راه پرخون شد و انبوه سواران رفتند
مانده با داغ عزیزان سمری می خواهم
داد از این اهرمنان کز بد ِ ایام سوار
سربدارانه بخون خفته تری می خواهم
ننگ و بیداد و فغان است که خون ِدلِ ما
ای عزیزان مددی سخت سری می خواهم
3
اشک می آید ولی با چشم بازی می کند
اشک می آید ولی با چشم بازی می کند
باده یاری می دهد شب دلنوازی می کند
دل هوایی می شود باخواندن مرا ببوس
آخرین بارش غم ما دست درازی می کند
ای دل غمدیده تا کی نغمه جانسوز، وای
بین الهه ناز با من همنوازی می کند
جان که می گیراند عارف با می وُ پیمانه داد
با نهیب گریه کن راز و نیازی می کند
عاشقان را کی گذارند ناله ام دلگیرشد
باده ای آور به بر این ناله تازی می کند
دلشده بهر وطن دور از وطن بیدادها
زخمه ی تار و نوای دل چه سازی می کند
ای هماوای من آب از سر گذشت اندوه ما
مستی ِ مستانه شاید عشقبازی می کند
عشق من زیبای من خاک وطن تاراج شد
با من است عشق وطن کو سربه رازی می کند
گیل آوایی می دراند سینه با صد ناله آه
غربت ما بین چنین غربتنوازی می کند
با مهر
گیل آوایی
www.shooram.blogspot.com
24چون 2011
هلند
