نوروز

پیشکش به استادِ یگانه
جمشید جان ِ جزایری
فرزانه ای که؛
آواز ِ سازش پروانه پردیس
و رویداد نگاری اش،
رُخ گشای آهوی آرزوی ایرانیان می گردد



نوروز را
در خان ِ خانه ی پیشین
در پیشباز ِ بهار
با پُرسای جستار
بیدار نشستم
تا با آبشاری از آوای روزهای نه دور
چکه های آزرم را
از نگین ِ هر نگاهم بستانم
تا دخترک و پسرک ِ دیر آمدگان ِ دور ماندگانم را
با مهر ِ دلاوری
و خرد شادمانی ی شاه ِ نامه ها
بر سُفره هفت سین بنشانم
تا نوش داروی هفت دانه ی نوروز ِ سمنگانی
نوش ِ جان گردانند
تا نوروز در نگارشان "نگینه"*
و میان سوی تهی ام فراسوی شود
پیراهن ِ پردیس را
به پگاه سپردم
تا با شتاب شکیبایی
بامداد را
با نان ِ نوروزی
به نیم روز برسانم
تا پس از نیم روز
یادگار ِ بهار ِ جام ِ جم را
در آغوش گیرم
تا خاموش ِ پُر خروش
از فراز و فرود ِ میهن ِ باز هم مانده در بند
از گسست پیوند ِ چند باره ی آونگ
از نگارستان ِ آویخته ی ارژنگ
از آوایِ شکست شادمانی ی آهنگ
از سُروده های خسروانی باربُد ِ بی چنگ
از پرده های پردیس ِ نکیسا
و از گام پرده های پرواز ِ صبا
سُخن بگوید
تا در خاموشی ی فراموشی
روی از رویداد
و رُخِ از رُخداد بُگشاییم
تا در نگاه ِ نگاهبانش
بهاریان
پیشاپیش
بهار ِ پس ِ زمستان ِ میهن را
بر بستر ِ گیتی
گسترده گرد انند
تا با دانه هایی پُرگونه
با باور ِ بهار
سُرود ِ نوروزی را
گوناگون بسُرایند
آنگاه
با پیراهنیِ نوروزی
پرواز ِ یادمان ِ پدر ِ نوین ِ آوای ایران
پرده های ناگشوده ماه ِ "نخشب"
و"بدشت" را
در نوروز
پرده گشودیم
تا برده پردازان و پرده کشان
در افروختن ِ آتش ِ سُروده و ساز
به بالین ِ سنگ ِ سیاهشان
پرتاب گردند
تا جان ِ نوروزی ی گیتی گستر ِ نوروز*
راهبر ِ بهروزی گردد
تا روزبه*
دوباره زبان ِ پُرسایی
و رازی*
راز ِ "نا پُرسایی، نیاندیشی"*
و ایستایی در اندیشه بسته را
در چشم ها روشن گردانند
تا دگربار
چوبانی دیگر
راهبر نگردد.

* درخشانترین و زیباترین بخش های هر سُروده از هر سُراینده ای را، رضا فرمند در پژوهشنامه ای به نام "نگینه" در تارنمایش گردآوری کرده است؛ که هر هنگام، تازه ای بر تازه ها می افروزد
* گیتی گستری ی نوروز؛ روز و جشنی است جهانی از سوی سازمان جهانی کشورها (سازمان ملل متحد)
* اشاره به روزبه (ابن مقفع) فیلسوفِ بزرگ ایرانی سده دوم خورشیدی و تز ِ رد ِ دین اوست
او بیش از بیشترینه ی نوشته های فلسفی و دانش های اجتلمایی را از زبانهای پهلوی
و یونانی به عربی برگرداند و دستور زبان بی مانندی برای زبان ِ عربی نوشت.
* اشاره به زکریا رازی فیلسوف و پزشکِ بزرگ ایرانی نیمهِ دوم سده سوم خورشیدی است
که با کاوُش ِ الکل دگرگونی شگرفی در جهان پدید آورد.
* بهره گرفته از دفتر "امتناع تفکر در فرهنگ دینی"، نوشته فیلسوف و اندیشمند ِ یگانه
آرامش دوستدار.

نوروز 7010 نوروزی
گوتنبرگ- سوئد
http://abtinaeineh.blogfa.com/‍