ما که به تجربه ی تاریخ و سرگذشت نیاکان خود و دیگر مردمان جهان حداقل موقع گفتار معتقدیم، به چه می اندیشیم؟ چه مسائلی و مشکلات لاینحل و بحث انگیزی ما را از اتحاد و یکپارچگی باز می دارد؟ بی شک و با یقین کامل، آنچه بیش از همه بر استمرار و بقای رژیم اسلامی و تبهکاری روز افزون دستگاه خلیفه گری شیعه افزوده، تفرقه و پراکندگی ماست. والا این تبهکاران و جانیان بالفطره چند صباحی نیز نمیپایند و سرنوشتی بهتر و پسندیده تر از سایر دیکتاتورها و مستبدین تاریخ در انتظارشان نخواهد بود! | |
هرانا ( خبرگزاری مجموعه فعالین حقوق بشر در ایران )، نوشت خانم ناوی پیلای، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، در روز چهارشنه دوم ژانویه سالجاری، ضمن ابراز نگرانی از افزایش چشمگیر اعدام ها در جمهوری اسلامی ایران، نسبت به این افزایش در سال جاری میلادی هشدار داد.
خانم ناوی پیلای گفت: سازمان ملل متحد از دولت جمهوری اسلامی ایران مصراً خواسته بود مجازات اعدام را در این کشور متوقف کند. اما دولت ایران به جای بذل توجه به این درخواست شمار اعدام ها را افزایش داده و این موجب نارضائی عمیق اوست.
به گزارش رادیو فرانسه، خانم پیلای، به ویژه از سه مورد اعدام زندانیان سیاسی به خاطر فعالیتهای سیاسی آنان ابراز نگرانی کرد و گفت: نارضائی و مخالفت سیاسی جنایتی به شمار نمی رود.
خانم پیلای، یادآور شد که جمهوری اسلامی ایران کنوانسیونهای بین المللی را امضا کرده است که حق آزادی بیان و حق پیوستن به سازمانها و انجمن ها را برای همۀ شهروندان کشورهای امضا کننده تضمین میکند.
کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل با خاطر نشان کردن این نکته که امروز کشورهای بسیاری در جهان مجازات اعدام را لغو کرده اند از جمهوری اسلامی ایران خواست اجرای این مجازات را به حال تعلیق درآورد.
خانم پیلای، در بخش دیگری از سخنان خود گفت بسیار نگران سرنوشت کسانی است که در جمهوری اسلامی ایران حکم اعدام برای شان صادر شده و در انتظار اجرای این احکامند.
این خبرگزاری، به طور همزمان اعلام کرد که آیت الله مصباح یزدی ( معروف به آیت الله تمساح )، مسئولان نظام جهل و جنایت را به اجرای احکامی نظير اعدام، تبعيد و يا قطع دست، تشويق نموده است.
به گزارش خبرنگار این خبرگزاری: [ رئيس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمينی که پيش از اين نيز بر ضرورت اجرای احکام اسلامی سخن گفته بود بر اين باور است که دستگاههای نظارت و بررسی بايد در ارزيابيیهای خود احکام الهی را در نظر بگيرند و نگذارند زمينهای پيش بيايد که احکام الهی در جامعه کمرنگ شود].
این جانور خون آشام . موجود هراسناک ضد بشری، چندی چیش نیز تجاوز جنسی به زندانیان و شکنجه نمودن آنان برای گرفتن اعتراف و اقرار را خداپسندانه و عملی در راستای رضای خداوند خواند و ضمن جایز شمردن هر عملی برای به زانو در آوردن مخالفین نظام و منتقدین ولی فقیه گفته بود: ( قوانين کيفری اسلام بايد اجرا شود و اگر فردی دزدی کند بايد دست او را بزنند، نمیشود بگوييم به او کاری نداشته باشيم؛ بايد کار فرهنگی کنیم )!
تبهکارانی چنین و دین فروشانی به غایت سیه کار و دور از آدمی و آدمیت، پس از سی و دوسال جنایت و چپاول و یغما، هنوز دم از احکام الهی و قوانین اسلامی می زنند. احکام و قوانینی که کشور را به بیغوله ای غیر قابل سکونت و آسایش مبدل، فقر و اعتیاد و فحشاء را به اوج، جامعه را به بی فرهنگی و هزاران نفر را بیخانمان و در سرزمین های دیگر آواره نموده است. احکام و قوانینی ددمنشانه و ضد بشری که تنها در سال نو مسیحی ده ها تن از بهترین فرزندان ایران را به دیار عدم فرستاده و خون بنا حق ریخته شده شان را به پیشگاه خداوندگار جهل و جنایت نثار نموده که آخرینشان خانم زهرا بهرامی بوده است. در حالیکه ده ها نفر دیگر احکام اعدام خود را دریافت و لحظه های پایانی عمرشان را در گوشه های زندانهای شرع و خلافت الهی شمارش می کنند!
پرسش اساسی اینست که، پس از گذشت هزار و چهارصد سال و پشت سرگذاشتن دوران های خونبار و دهشتناک خلفای راشدین، خلفای اموی، خلفای عباسی، اسلام پناهیان خونریز و دد منش قبایل و گروه های صحرا نشین و بیابانگرد و سی و دو سال حکومت ننگین ولی فقیه که روی تمامی جنایت کاران تاریخ بشریت را سفید نموده است، وقت اتحاد و همدلی ما فرا نرسیده است؟ آیا ما ایرانیان با تمدنی کهن و فرهنگی غنی، از دیگر مردمان جهان عقب مانده تر و درمانده تریم؟ آیا در سال های آغازین قرن بیست و یکم نیز باید منتظر بمانیم تا دستی از آسمان برآید یا قدرتی از غیب نمایان و از این وضعیت فلاکتبار نجاتمان دهد؟ آیا جای شک و گمانی باقی مانده و هنوز بر این باوریم که خدای کعبه بخشنده و مهربانست و دستگاه خلیفه گری جهل و جنایتگر شیعه رستگار کننده و نجات دهنده ی بشریت؟
ما که به تجربه ی تاریخ و سرگذشت نیاکان خود و دیگر مردمان جهان حداقل موقع گفتار معتقدیم، به چه می اندیشیم؟ چه مسائلی و مشکلات لاینحل و بحث انگیزی ما را از اتحاد و یکپارچگی باز می دارد؟ بی شک و با یقین کامل، آنچه بیش از همه بر استمرار و بقای رژیم اسلامی و تبهکاری روز افزون دستگاه خلیفه گری شیعه افزوده، تفرقه و پراکندگی ماست. والا این تبهکاران و جانیان بالفطره چند صباحی نیز نمیپایند و سرنوشتی بهتر و پسندیده تر از سایر دیکتاتورها و مستبدین تاریخ در انتظارشان نخواهد بود!
چهاردهم بهمن ماه هشتاد و نه
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد