جنبش دانشجویی که برامد مبارزت اجتماعی، که حاوی خصلتی دمکراتیک، پیشرو و اگاه به مبارزات اجتماعی و طبقاتی، وظیفه ای دشوار بر دوش ان خواهد بود. که میبایستی با حمل کل سنگینی ان، با برداشتن گام هایی که امکان پیشروی _در وضعیتی که در ان قرار گرفته_ را فرا نهد. تاریخا جنبش دانشجویی گرایشات مختلفی را با خود حمل کرده و نشان داده که وظایفی مهمی در پیش برد مبارزات اجتماعی ایفا کرده است. طیفهای مختلف درون جنبش دانشجویی نشان از وجود گرایشات مختلف درون جامعه است و مبارزات جنبش دانشجویی انعکاس خواست و مطالبات اقشار و طبقات مختلف جامعه است.
جنبش سوسیالیستی دانشجویی اخیرا، فصل نوینی از مبارزات خود همچون طرح خواست و مطالبات طبقه کارگر و توده محروم جامعه، زنان و ... را در تاریخ مبارزات سوسیالیستی ثبت کرده است.از یک سو بن بست استراتژیک گرایشات بورژوازی(در همه اشکال ان) در چند سال حاکمیت خود، از سوی دیگر رشد مبارزات کارگری و طبقاتی، افقی روشن را بر مبارزات جنبشهای اجتماعی باز کرده است و این مهم نیازمند برسی کلی جنبشهای اجتماعی و خصوصا جنبش دانشجویی میباشد.
رشد چشمگیر مبارزات کارگری، اعتراضات و اعتصابات مختلف در اقصی نقاط ایران، مبارزات زنان برای احقاق حقوق پایمال شده خود، به میدان امدن جنبش سوسیالیستی دانشجویی، همه اینها مبارزه طبقاتی را تشدید و امکان ان را فراهم اورده که بتوانیم راهبردی دقیق برای برداشتن گامهای فراتر به دست داد.
بحث امروز من در مورد جنبش دانشجویی و وظایف کنونی انان است که میخواهم دقیق تر به ان بپردازم.
از دهه 80 به بعد جنبش دانشجویی وارد عرصه مهمتری از مبارزات خود در جهت پیشبرد مبارزات سیاسی و طبقاتی خود شده است. کسب حداقلی از ازادی بیان، انتشار چندین نشریه دانشجویی جهت تبلیغ ایده های سوسیالیستی، برگزاری مراسمهایی مانند روز جهانی کارگر، 8مارس و برگزاری میتینگها اعتراضی، کلاسها و جلسات مختلف از جمله دستاورهای دمکراتیکی بود که طی این چند سال به دست اورده بودند. اما وقایع 13 اذر 86 جنبش دانشجویی را به فاز دگیری سوق داده و وظایف مهمتری را بر دوش فعالین سوسیالیست جنبش دانشجویی گذاشته است. برگزاری مراسم 13 اذر 86 و به دنبال ان دستگیری شمار زیادی از فعالین چپ، جنبش دانشجویی را برای مقطعی دچار عقب نشینی کرده و با تحمیل این عقب نشینی دستاوردهایی که در طول این مدت با فعالیتهای مختلف و پیگیر دانشجویان چپ و سوسیالیست کسب شده بود از کف رفته اند و امکان فعالیت را باید با مبارزه پیگیر و مدام _که بایستی با استراتژی و سبک کار سوسیالیستی به دست اورد_ ادامه داد.
به دنبال 13 اذر و سرکوبی که بر جنبش چپ دانشجویی وارد امد (که بیشتر تاثیر ان در تهران بود) فعالیتهای دیگر در سایر نقاط ایران اغاز و فعالین دیگری پا به میدان مبارزه گذاشتند. در تاریخ 26 مرداد 1386 دانشجویان سوسیالیست دانشگاههای ایران رسما اعلام موجودیت کرد و پا به عرصه مبارزه سیاسی، اجتماعی، دانشجویی و ... نمود. وعملا جنبش چپ دانشجویی را به دو قطب اصلی تبدیل کرد.
- نگرشی به چرایی تشکیل دانشجویان سوسیالیست
همانطور که اشاره کردم رشد مبارزات اجتماعی از جمله جنبش چپ دانشجویی، نیازمند راهبردی اساسی برای پیشبرد ان لازم و ضروری بود. از طرفی جریانات راست که هیچ ربطی به مبارزات واقعی جنبش و مطالبات و خواسته های دانشجویی نداشته و عملا در طول زمامداری خود ماهیت سیاسی و طبقاتیشان برای توده دانشجو و جامعه آشکار گشته بود، عملا به بن بست سیاسی و استراتژیک از همه لحاظ رسیده بودند، همچنین لیبرالیسم و طیف راست به طور کلی به ساده لوح ترین و خوش بین ترین افراد هم اثبات کرد که تاریخا از لیبرالیسم ایرانی جز چکمه بوسی استبداد و آستان بوسی ارتجاع انتظاری نمی توان داشت. از طرفی دیگر اتفاقات آذرماه سال گذشته و ضربه گسترده نیروهای امنیتی نتایج متناقضی را برای چپ دانشجویی به بار آورده بود. " از یکسو این ضربات به ضربه خوردن و عقب نشینی ملموس چپ منجر شده است و از سویی دیگر با آشکار نمودن بخشی از پتانسیلهای گسترده اما نهفته چپ نشان داد که بستر و زمینه عینی برای تفکر و جنبش سوسیالیستی در ایران فراهم شده است .وجود گرایشات اوانتوریستی درون جنبش چپ دانشجویی نیازمند وجود جریانی سوسیالست با اهداف واستراتژی سوسیالیستی که خواست و مطالبات عمومی جنبش دانشجویی و در سطح ا جتماعی بتواند بر خواست و مطالبات طبقه کارگر و سایر اقشار پایینی جامعه تاکید نماید، امری ضروری و سیاسی بود.
به محاق رفتن چپ دانشجویی درتهران از یک سو و حضور دانشجویان سوسیالیست دردانشگاهها، نیازمند وجود یک تشکل مستقل و توده ای را برای پیشبرد اهداف سوسیالیستی را طلب میکرد. اگرچه ما تشکیل اولیه خود را در شهرهای جنوبی شروع کردیم اما دیری نپایید که مراکز ثقل تشکل دانشجویان سوسیالیست در دیگر شهرستانها شکل گرفتند و نگذاشتند جنبش دانشجویی بی رهرو بماند و پرچمی سرخ را بر افق مبارزاتی دانشجویی گشود.
حال چه باید کرد؟
اکنون که جنبش چپ دانشجویی بعد از ضربه 13 اذر که بر ان تحمیل شد و دستاوردهای مهمی را از دست داد نیازمند این است که راهبردهایی بکار گرفت که بتوان تشکلی سراسری و سوسیالیستی را با توده وسیع دانشجویی شکل داد و این تنها با در پیش گرفتن یک افق و استراتژی سوسیالیستی خواهد بود. همانطور که ما قبلا هم در بیانیه های خود تاکید کردیم که پیشبرد هر اعتراض و مبارزه نیازمند تشکل مستقل که در برگیرنده و بسیج توده وسیع دانشجویی و با در پیش گرفته استراتژی سوسیالیستی خواهد بود.
تشکل : انقراض و اضمحلال فکری ، سیاسی و عملی انجمنهای اسلامی بمثابه نهادهای نیم بند و مجاز از نظر حاکمیت ، امر به راه انداختن یک تشکل مستقل دانشجویی را به یکی از وظایف اصلی جنبش دانشجویی ایران و بخش چپ آن به شکل خاص بدل نموده است . همانگونه که گفته شد تا حرکتی وسیع با مشارکت توده ای و متشکل از پایین وجود نداشته باشد ، " جنبش" در معنای واقعی شکل نمی گیرد . تشکل مستقل دانشجویی سطح فعالیت جنبش را از آگاهگری و افشاگری ، تبلیغ و ترویج فراتر می برد و آن را در یک پراتیک واقعی و سازماندهی شده معنا خواهد داد. پراتیک ما در این جهت بر احیای سنتهای غنی سوسیالیستی در کار توده ای یعنی برآوردن مطالبات آحاد یک جنبش با مشارکت خود آنها و متشکل و متحد ساختنشان و بسیج توده ای از پایین بر مبنای این بدنه متشکل و مجبور ساختن نهادهای قدرت به پذیرش و به رسمیت شناختن این اقدامات است.
تا ان هنگام که جنبش دانشجویی خود را در یک تشکل مستقل سوسیالیستی که توده وسیع دانشجویان در ان متشکل شده باشند، شکل نگیرد امکان فراروی و مقاومت در برابر فشارهای وارده را نخواهد داشت و ضربه پذیرتر خواهد بود. برای متشکل کردن جنبش دانشجویی باید با تاکید بر خواست و مطالبات صنفی دانشجویی، میتوان انها را حول یک تشکل سازمان داد. روشن است که دسترسی و بسیج توده ای و اتکاء و پشت گرمی به تشکل مستقلشان، بستر پیشبرد استراتژی سوسیالیستها در ادوار گوناگون تاریخی و جنبشهای مختلف اجتماعی بوده است . در شرایط کنونی و در بین نهادهای فعلا و واقعا موجود در سطح دانشگاهها هیچ نهادی بهتراز تشکلی( مانند اتحادیه دانشجویان، شورای صنفی و... ) که امکان گرد اوردن توده وسیع دانشجویی را در خود متشکل کند قادر به تامین چنین هدفی نیست. دانشجویان سوسیالست با در پیش گرفتن این سبک کار میتوانند در راس مبارزه جنبش دانشجویی، سازماندهی و رهبری کردن، مبارزاتشون را پیش ببرند، چرا که این راهیست که میتوان با قدرت بیشتر گام برداشت.
میتوان با در پیش گرفتن چنین تاکتیکهایی بر موانعی که سر راه پیشروی جنبش دانشجویی هست فائق امد، درکنار این، جنبش دانشجویی نیازمند این است که اتحاد با سایر جنبشهای اجتماعی برای اهداف سوسیالیستی خود را اصل فعالیت خود قرار دهد چرا که این اتحاد با سایر جنبشهای اجتماعی است که ضامن و حافظ پیشروی و پایدار بودن جنبش دانشجویی خواهد بود.
ضرورت اتحاد جنبشهای پایدار اجتماعی از چه چیزی ناشی میشود؟
تداوم و پایداری جنبشهای اجتماعی جهت مبارزه در راه رهایی بشریت در گرو اتحاد جنبشهای اجتماعی حول مبارزات طبقه کارگر خواهد بود. جنبشهای اجتماعی نیازمند این هستند که بتوانند حول خواست و مطالبات و اهداف پیش رو با هم متحد و در تشکلهای واقعی خود متشکل شوند. از مبارزات معلمان گرفته تا مبارزات زنان و کارگران و مبارزه در راه رفع ستم ملی و دانشجویی، همه و همه نیازمند این هستند که بتوانند با هم و در یک اتحاد عمل جهت کسب خواست و مطالباتشان متحد شوند. پایداری پیشروی هر کدام از این جنبشها در گرو اتحاد با سایر جنبشهای اجتماعی دیگر خواهد بود. مهمتر از همه اتحاد جنبشهای رادیکال و پیشرو حول جنبش کارگری و اتحاد استراتژیک با طبقه کارگر از اصلی ترین نقطه عطف جنبشهای اجتماعیست. چرا که این طبقه کارگر است که توان و قدرت مقابله بی وقفه علیه نظام سرمایداری را خواهد داشت و اتکا به طبقه کارگر نه از نگاهی ایدئولوژیک، بلکه کلید و نیروی واقعی و مادی و عینی هر تغییر و تحول بنیادی اجتماعی را طبقه کارگر بر دوش خواهد کشید و این طبقه کارگر است که میتواند قدرت سیاسی را عملا به دست گیرد و سیستم استثمار کننده نظام سرمایه داری را زیر و رو کند و نظام نوینی که عاری از هر نوع استثمار انسان به دست انسان را بنا نهد. پس اتحاد استراتژیک جنبشهای ازادیخواه و پایدار اجتماعی با طبقه کارگر تنها راه حل رهایی کل بشریت از نابرابریهای نظم موجود است. استثمار و ناعدالتیها و نابرابریهایی که اکثریت جامعه از ان رنج میبرند ریشه در نظام طبقاتی سرمایداری دارد و با تشدید مبارزه طبقاتی ما بین کار و سرمایه است که میتواند موقعیت انقلابی را فراهم اورد که در چنین شرایطی طبقه کارگر نیروی اصلی انقلاب را شکل داده و دراتحاد با سایر جنبشهای اجتماعی در تقابل با نظم سرمایه مقابله خواهد کرد.
جایگاه دانشجویان سوسیالیست در پیشبرد جبنش دانشجویی
دانشجویان سوسیالیست از همان اغاز فعالیت خود از طرفی مبارزه علیه نظام سرمایداری و در پیش گرفت افق سوسیالیستی و از طرفی دیگر در تقابل با اصلاح طلبی و جریانات راست و جریانات اوانتوریستی و ذهنی گرایان و برای پیشبرد امر مبارزه سوسیالیستی و طبقاتی پا به میدان مبارزه و فعالیت نهاد. دانشجویان سوسیالیست با اگاهی و ان نقشی که بایستی در پیشبرد مبارزات اجتماعی باید ایفا کنند میتوانند برای پیشبرد مبارزه سوسیالیستی در تمام جنبشهای اجتماعی در راس مبارزات اجتماعی قرار بگیرند و رفتن تا عمق مبارزات توده ای امکان بیشتری برای بسیج توده ای را خواهند داشت. بدون ارتباط با توده اجتماعی امکان متشکل کردن و سازمانیابی توده ای را نخواهیم داشت. پس درهر کجا و در جایی که امکان فعالیت باشد، با بر افراشتن خواست و مطالبات واقعی و رهبری و سازماندهی هر اعتراض و تجمعی را به دست بیگرند و این امکان را به فعالین سوسیالیست خواهد داد تا بیشتر بر موانع سازمانیابی و متشکل کردن توده اجتماعی فائق ایند.
اکنون که چپ دانشجویی در تهران به دنبال سرکوب و دستگیریهای که به دنبال 13 اذر بر دانشجویان تحمیل شد، چپ دانشجویی عملا از فعالیت و موجودیت قبلی خود دور شده و عملا هیچ نوع فعالیت عینی و عملی ملموس را نمیتوان از انها مشاهد کرد، در چنین موقعیتی تشکل دانشجویان سوسیالیست میتواند ظرفی برای متشکل کردن چپ دانشجویی در دانشگاههای سراسر ایران باشد تا بتوان از این پراکندگی بیرون بیاد. در چنین مقطعی برای جنبش چپ دانشجویی یک ضرورت عینیست که بتواند خود را به شیوه سازمانیافته و باسازی دوباره برای برگزاری 16 اذر سرخ و ادامه مبارزات رادیکال و سوسیالیستی جهت پیشبرد اهداف پیش رو، در تشکل دانشجویان سوسیالیست گرد هم ایند و با نیروی قویتر به میدان برود. این امر در چنین مقطعی نه یک هدف شخصی و گروهی، بلکه یک ضرورت کاملا سیاسی و حیاتی برای جنبش سوسیالیستی دانشجویی است. بدون باسازی و بازبینی در سیاستهای اوانتوریستی که به جنبش چپ دانشجویی ضربه مهلکی وارد اورد، نیمتوان یک راهبرد اساسی برای فراروی از وضع موجود به دست داد. در ضمن نظر به اهمیت فعالیت در مرکز، عدم وجود نماینده و سر سیاسی برای چپ دانشجویی در تهران خلاء عمده ای در امر بازسازی چپ دانشجویی است که می بایست هر چه سریعتر به رفع آن همت گمارد . بازسازی چپ دانشجویی باید حول دو مقوله استراتژی سوسیالیستی در جنبش دانشجویی و سبک کار انجام پذیرد .
پس ما همه فعالین و دانشجویان چپ و سوسیالیست را به اتحاد در تشکل دانشجویان سوسیالست فرا میخوانیم و دستهایمان را به سوی همه دوستان و دانشجویان برا ی پیشبرد امر مبارزاتی و اهداف انسانی و سوسیالیستی دراز کرده و خواهان ان هستیم با هم و حول مسائل مهم جنبش سوسیالیستی متشکل شویم.
زنده باد همبستگی دانشجویان چپ و سوسیالیست !
زنده باد سوسیالیسم !
ابان ماه 1387
http://www.socialist-students.com/
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد