آنجاکه آزاد یهای فردی واجتماعی نیست وحقوق بشر پایمال استبداد است ؛جا ی گرفتن در راس مراکز عالی آموزشی شرایطی ویژه دارد .شیفتگان قدرت برای رسیدن وباقی ماندن دراین جایگاه به هر کاری دست می یازند بنظر میرسد رئیس فعلی دانشگاه تهران با داشتن بیش از چهار سال پیشینه معاونت وزارت اطلاعات گزینه واجد شرطی برای این شغل حساس علمی بوده است وبایدبرای باقیماندن کوشش کند ! لذا از رئیس دانشگاه تهران توقعی فراتر ازآنچه که دردامنه مسائل امنیتی است نمی باشد. ایشان درپی اقدامات سرکوبگرانه ایکه تا کنون انجام داده است اعلام داشتندپوشاندن یونیفورم برقامت دانشجویان مهمترین دغدغه اوست.
مدتهاست دانشگاه که عالی ترین مرکز تحقیقات وآموزش علوم است ودانشجویان باید با راحتی خیال به آموختن وپژوهش بپردازند به محیطی پادگانی تبد یل شده است که برخورد اندیشه وارتقاع آن به انواع روشها محدودومحدودتر میشود . درنتیجه نابخردیها ورفتار غیر مسئولانه اداره کنندگان دانشگاه تهران؛ رتبه علمی وپژوهشی این مرکز آموزش عالی بنحوی شرم آورسقوط کرده است ودراین شرایط رئیس دانشگاه تهران نگران تهیه یونیفورم است.
دراوایل قرن بیستم وبویژه درفاصله جنگهای جهانی اول ودوم با گسترش افکار آزادیخواهانه ومتکی به دموکراسی فضای آموخته به جبر مکتب خانه های قدیمی که باروشهای سنتی وبدون توجه به شخصیت افرادوجود داشت جای خودرا بمدرسه های نوین داد ومعلم از جایگاه استبدادی فرود آمد ونقش یاری دهنده ورشد دهنده را پذیرا شد .با ظهور فاشیسم در اروپا که نظامی متکی بر ایدئولوژِی حاکمیت مقتدر ستیزه جووتوسعه طلب بود شیوه ضد خشونت که موجب پرورش ورشد انسانهای متعادل برای جامعه میشد زیر فشار استبدادسیاسی ونظامی متوقف ماند.دراتحادشوروی وچین کمونیست هم آموزش درخدمت ایدئولوژی بدون در نظر گرفتن تفاوتهای فردی سیستم های آموزشی با یک سو نگری از شکوفائی استعدادهاواندیشه های گوناگون ممانعت میشد .درکشورهای مذکور همراه با پرورش فرد برای اطاعت از دولت برتن زنان ومردان لباسهای یک شکل ویک رنگ کردند .درایران هم خانواده ها ی پدر سالار ازاینکه مدارس جدید به استقلال شاگردان خواهد انجامید چندان دل خوشی نداشتند ومیخواستند که فرمانبری فرزندان از پدر خدشه دار نشود وازاینکه مدارس جدید به تبعیت از حکومت نقش رام کننده داشته باشد ناراضی نبودند . همزمان با خشونت برآمده ازفاشیزم دراروپادرکشورایران رضاشاه حکم میراند . دردوران او مدرنیته به ایران هم آمد ولی این مدرنیته چون نقش ونگاری بود برسیمای کهن شهرها وتنها درساختن راهها؛ راه آهن؛ تا سیس دانشگاه وساختمانهایی برای مدارس خلاصه می شد ولی ازخردورزی و خلاقیت انسانی تهی بود وجنبه بنیادین نداشت .دردوران رضا خان زندان وتبعید جای صاحبان اندیشه به شمار میرفت وروحیه نظامیگری برهمه ارکان کشور واز آنجمله مراکز آموزشی حکم فرمایی داشت . نظام آموزشی براصل اطاعت بی چون وچرااستوار بود .حکومت سلطه گر شاگردان سلطه پذیرمی خواست.دراین دوران لباسهای متحدالشکل یا یونیفورم برای شاگردان ومعلمین اجباری شد وبایدکلاهی بنام کلاه پهلوی نیز باید برسرگذارند .
درسی ساله اخیر که حکومت مذهبی بر سریر قدرت جای گرفته تلاش برای یکسان سازی وایجاداطاعت در همه اقشار پیوسته ادامه داشته است. تغییرات بعد از انقلاب درمراکز آموزشی درتمام زمینه ها صورت گرفت ومراحل ابتدایی تا دورههای عالی دانشگاهی راشامل شد. درسالهای نخست اکثر معلمین درپاکسازیهای وسیع از مراکز آموزشی کنار گذاشته شدند .کتابهای درسی دستخوش دگرگونی های بنیادین شدورنگ وبوی مذهبی شیعه دوازده امامی گرفت وسخت ترین کنترلها برای گزینش کادر آموزشی انجام میگرفت .دانشگاهها با طرح انقلاب فرهنگی چند سال تعطیل شدوضمن اخراج هزاران دانشجو واستاد ومدرس درمحیطی خفقان آور بازگشائی گردید .وگزینش چون سدی محکم در برابراستاد ودانشجو قرار داده شد .بقدرت رسیدگان میخواستند همه چیز دردانشگاه رنگ اسلامی داشته باشد.بعضی رشته های تحصیلی نظیر شاخه هائی از روانشناسی مدتها ازبرنامه دانشگاههاحذف گردید .فکردیوار کشیدن درکلاسها میان دختران وپسران هم مدتی بمرحله اجرادرآمد ولی ماندگار نشد .(هرچند که دربرخی از دانشکده ها با حیله های گوناگون بنوعی به این فکر جامه عمل پوشانده اند) .
اکنون سی سال از بهمن پنحاه وهفت گذشته است درسه سال پیش با آمدن آقای احمدی نژاد درمقام رئیس جمهور اعلام شد که آنچه برای ایجاد تغییر در مراکز آموزشی انجام شده ناموفق بوده ونیاز به انقلاب فرهنگی دیگری است .ودر این راستا دولت دست به کارهایی هم زد ولی بالا رفتن شناخت مردم نسبت به واقعیت ها وتحولی که در وسایل ارتباط جمعی دنیا بوجود آمده است امکان آنچه که حتا در سالهای اول انقلاب بطور نیم بند موفقیت آمیز بود هم نداشت .فشار به استاد ودانشجوبا بازنشسته کردن عده ای از استادانیکه مورد توجه دانشجویان بودند ویادرمسائل سیاسی واجتماعی گاهگاه اظهار نظر میکردند ویا بازداشتهای صدها دانشجو ببهانه های مختلف ؛صدور آراءناعادلانه کمیته های به اصطلاح انضباطی برای تعلیق ویا محروم کردن از تحصیل نمونه ای از رفتاریست که در دانشگاهها هرروز اتفاق می افتد وبارها از سوی مجامع جهانی دفاع از حقوق بشر مورد سرزنش واقع شده است . انجمن های اسلامی دانشگاهها از ابتدا بمنظور دراختیارداشتن جنبش های دانشجویی ایجادشداما بسیارزود مذهب سالاران دریافتند که هر اجتماعی اگر کاملا از سوی نیروهای امنیتی مورد نظارت قرار نگیرد از حیطه اقتدارشان خارج میشود واعتراضاتی که گاهگاه انجمنهای اسلامی دانشجویی درمسائل صنفی واجتماعی داشتند هم تحمل نشد وموجب گردید که آنها را منحل کنند واکنون دراکثر دانشگاهها چنین کرده اند. صاحبان قدرت ازآگاهی دانشجویان وتعالی اندیشه های آنان ودخالت دانشجودرمسائل ورویدادهای جامعه نگرانندومیحواهند بهر طریق ممکن ازاین رخداد پیشگیری ویا ممانعت نمایند .
رئیس فعلی دانشگاه تهران که به گفته خودش چهار سال درمعاونت وزارت اطلاعات بوده است برای محو بیش از پیش حقوق حقه دانشجویان ازامکانات متعد د امنیتی برای رسیدن بمقصود استفاده کرده ومیکند . ایجاد گیت هایی در ورودیهای دانشگاه تهران برای شناسایی کسانیکه وارد محوطه دانشگاه میشوند که اعتراضات دانشجویان را درپی داشت اقدام در نصب دوربین های مداربسته برای تحت نظرداشتن دائمی دانشجویان که درمراحل اول اجرائی است ودرروزهای اخیر هم که ایشان دغدغه تهیه یونیفورم برای دانشجویان را پیدا کرده اند ومیخواهند با ایجادمحیطی آمیخته به ترس ونگرانی دانشجویان را به سوی سکوت وخودسانسوری سوق دهند ودربندبودن رابیشتر القاءکنند.درحالیکه این برنامه بدلیل تضادبا روحیه ازادی طلب دانشجویا ن واصل غیر قابل انکار تفاوتهای فردی مورد قبول نبوده وخشم دانشجویان را برانگیخته است . طرح پوشاندن لباس یکنواخت برتن مردم درکشورهای استبدادی شکست خورده ودردانشگاههای ایران هم محکوم به شکست است .
دانشگاه بالا ترین مرکز علمی وتحقیقاتی کشور است واستقلال آن باید حفظ شود .دانشگاه پادگان نظامی نیست و اقدام برای اجرای طرح پوشاندن یونیفورم بردانشجویان با شخصیت آزاد انسانی درتباین است ودانشجویان پذیرای آن نحواهند شد.
مهدی – مویدزاده هیجدهم آبانماه یکهزاروسیصدوهشتادوهفت
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
