ازین جزیره گذرکن به سرخی آتش
سرود سبز مخوان ،
که رنگ ها، همه تندیس های تسلیم اند
و سبز، برگ عبور است به ناکجا آباد !
***
ازین کنام گذر کن ، به سرخی آتش
دهان گرگ چه داند کتاب مدرسه را ،
به پشت پنجره ی بسته ، التماس مکن :
که زیر صخره همه ، های و هوی کرگدن است!
***
ایا مسافر آن سرزمین سنگ شده
ازین جزیره بر آی
طناب های توهم ، ترا به چاله کشد .
هزار چاه شغاد است در گذرگه تو .
طلسم را بشکن ،
ترانه را بشکن ،
تئوری را بشکن !
اگر دلی به میعاد صبحدم بستی!
***
ایا مسافر آن سرزمین سنگی ، بين :
زمان ، زمان قلم نیست ؛ گاه عربده است .
به این تبارتبر ، رنگ سبز یعنی هرز !
دشنه را بر گیر !
ویا زجنس تبرزین .
بگرد پستو را !
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
