امير جواهری لنگرودی سالی که نکوست ازسفره خالی و تعیین نرخ دستمزد برای زحمتکشاناش پیداست! یادداشت کارگری هفته
خامنهای با نامگذاری «تولید» سال ۱۴۰۰ سخت بیگانه مینماید. چرا که تولید یعنی زایاندن، چیزی را از چیز دیگر بهوجود آوردن، حاصل کردن چیزی از طریق زراعت یا صناعت. خوب چه کسی و کسانی این رشتهی زراعت و صناعت را میگردانند و میچرخانند تا امر تولید فراهم آید و در جامعه بگسترانند؟ هم اینان که از حداقل دستمزد برای داشتن یک زندگی حداقلی و شرافتمندانه محرومند! آنهم در شرایطی که به قولی« افزایش نرخ بیکاری، همراه با افزایش نرخ تورم، شاخص فلاکت در کشور را به میزان زیادی بالا برده است. تا آن جا که در شرایط کنونی یک شکاف ۳٦٠ درصدی بین دهکهای اول و دهم وجود دارد که موجب شده است فاصله بین غنی و فقیر در جامعه به مرزِ انفجار برسد.»
وَین اسپنسر از کشمکش بین ایران و آمریکا تا برآمد جنبش کارگری در ایران ترجمۀ محسن حکیمی نقطۀ عزیمت نویسنده در این مقاله بررسی کشمکش دیرپای ایران و آمریکا و نشان دادن این واقعیت است که کشمکش این حکومت ها – که از نظر نویسنده سر و تۀ یک کرباس اند – برای تثبیت و تحکیم رابطۀ اجتماعی سرمایه است، که خمیرمایۀ آن همانا بیگانگی انسان است. بر اساس همین ارزیابی است که نویسنده پایان دادن به اوضاع کنونی ایران را در گرو مبارزۀ طبقۀ کارگر ایران با نظام سرمایه داری می داند. از اینجاست که او، ضمن اشاره به پتانسیل رادیکال کارگران ایران برای مبارزه با رژیم حاکم، به نقد رویکرد «کمیتۀ هماهنگی برای ایجاد تشکل کارگری» می رسد.
|