Arjang-Nasser-Shayegan.jpg
حیدر تبریزی

آیا غزال این بار هم شعری سروده بود؟

به یاد رفقا ارژنگ و ناصر شایگان

رفیق مادر فاطمه سعیدی(شایگان) هرسال در سالگرد شهادت فرزندانش، رفقا ارژنگ و ناصر شایگان که در گیری مسلحانه بیست و ششم اردیبهشت ماه سال 1355 در پایگاه تیمی چریکهای فدائی خلق در تهران نو جان باختند، مراسمی در خانه اش برگزار می کرد. من هیچ گاه به مادر نگفته بودم که مدت کوتاهی با ارژنگ و ناصر بوده ام ولی رفیق حماد شیبانی که ازاین موضوع با خبر بود، آنرا با مادر مطرح کرده بود(تاریخ آن یادم نیست شاید حدود بیست یا بیست وپنج سال پیش بوده باشد) مادر هم از من خواست که در آن مراسم در باره بچه ها صحبتی بکنم. من هم یاد مانده ام در این باره را بصورت نوشته ای تنظیم کردم و به مادر دادم تا مادر تصویری از زندگی فرزندانش در دوره کوتاهی که من با آنها در خانه ای بودم داشته باشد. در آن جلسه یکی از رفقا این مطلب را خواند.



behrouz-armaghani120.jpg
بهزاد كریمی

شناخت از بهروز ارمغانی در پانزده پرده

داغ بیست و هشت اردیبهشت!

چهل سال پیش در بامدادان بیست و هشت اردیبهشت ماه، یکی از دو پایگاه سازمان "چریک‌های فدایی خلق ایران" در شهر بارانی رشت به محاصره در آمد و هر پنج عضو آن پس از مقاومتی جانانه، یکی از پی دیگری بر خاک افتادند. ساعاتی بعد، در خبررسانی رسمی ساواک فقط اسم سه نفر از جان باختگان آمد و در زمره آنان، نام بهروز ارمغانی. کسی که در آن برهه از حیات "سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران"، نخست یاور حمید اشرف به شمار می آمد و نفر دوم فداییان؛ خردورزی نقش آفرین در سیاست‌های سازمان و توانمندی شایسته در سازماندهی‌. او اگر از آن مهلکه و کشتار‌های بعدی جان بدر می برد، اکنون هفت دهه را پشت سر خود داشت. دریغ اما که هنوز گام نگذاشته در تابستان عمر، با بهار زندگی وداع گفت و رفت. از مرگ او بسیارانی اندوهگین شدند، اما آنانی بیشتر افسوس خوردند که وی را از نزدیک می شناختند. کسانی که، می دانستند چه کمیاب گوهری از دست رفته است!



sohrab-ramin1.jpg
محمد اعظمی

به یاد رامین
برای ویدا حاجبی

ویدا حاجبی تبریزی به مناسبت سالگرد پسرش رامین، کتابی را گردآوری، ترجمه و تنظیم کرده است به نام "قصه رامین، به زبان خودش و در آئینه نگاه دوستان و خویشانش" این کتاب در مراسم بزرگداشت ویدا، به مناسبت هشتادمین سالگرد تولدش، آماده و توزیع شد. زحمت انتشار آن را دوست گرامی، بهمن امینی، مسئول انتشارات خاواران بدوش گرفته بود. بهمن در فاصله بسیار کوتاهی آن را آماده کرد تا در مراسم بزرگداشت ویدا، به او هدیه کند. کتاب در ۲۰۰ صفحه به دو زبان، فارسی و فرانسه و در سه بخش جداگانه، تنظیم شده است.