فریدا آفاری * نقدی برکتاب “سرمایه”ی توماس پیکتی پیکتی از یک سو ریشه در مکتب نوکلاسیک دارد که از سالهای ۱۸۷۰ به بعد تئوری کار بنیادی ارزش آدام اسمیت، دیوید ریکاردو و کارل مارکس را به زیر سوال برده، ارزش را مبتنی بر ترجیحات مصرف کننده میداند و میپندارد که مزدها پاداش کارگرانند و سود پاداش سرمایه. از سویی دیگر او ادعای مکتب نوکلاسیک مبنی بر سازوکار بازار به عنوان راه خروج از بحرانهای اقتصادی را به زیر سوال میبرد و از اصلاحات کینزی برای افزایش مالیات بر سرمایه و ایجاد شغل توسط دولتها حمایت میکند. اما تحلیل پیکتی علیرغم نام آن شباهتهای کمی با سرمایه مارکس دارد و پیکتی نیز خود تاکید کرده که از مارکس تاثیر نپذیرفته و کتاب سرمایه را نخوانده است.
|