امروز جامعه ما با بحرانی بی‌سابقه در تاریخ خود روبه‌روست؛ بحرانی که نه‌تنها زیست‌بوم و معیشت میلیون‌ها ایرانی را تهدید می‌کند، بلکه موجودیت اجتماعی ما را در معرض نابودی قرار داده است. ابر‌بحران آب در ایران به مرحله‌ای رسیده که شهرهایی چون تهران، اصفهان، مشهد و تبریز در آستانه "روز صفر آبی" قرار گرفته‌اند. سدها خشک، چاه‌ها تهی و سفره‌های زیرزمینی فروپاشیده‌اند. حکومت از تخیله تهران به دلیل کمبود و نبود آب صحبت میکند. این وضعیت نه "تقدیر طبیعی" و نه آنطورکه متحجرین اسلامی می‌گویند نتیجه "بی‌حجابی زنان" و نه حتی ناشی از تغییرات اقلیمی جهانی، بلکه نتیجه‌ مستقیم بیش ازچهار دهه سیاست‌های ویرانگر جمهوری اسلامی است.