به بهانه ی دیدار جمعی از سیاسیون مازندران با میرحسین موسوی
نقد بازار جهان بنگر و آزار جهان / گر شما را بس از این سود و زیان ما را بس
من و هم صحبتی اهل ریا دورم باد / از گرانان جهان رطل گران ما را بس
دوش دوستی مشفق خبری مسرت بخش به من داد و من این خبر را همچون هدیه ای گرانبها یافتم و دلم نیامد دو کلمه به قول مرحوم کیومرث صابری "حرف حساب " نگویم. خبر اینگونه بود که جمعی از اساتید، فعالین سیاسی، و دانشجویان اصلاح طلب استان مازندران به دیدار مهندس میرحسین موسوی رفته و سایت کلمه وعده داده است که به زودی جزئیات این دیدار را منتشر خواهد کرد.
به جستجو بر آمدم که این فعالین کیستند و قصه چیست؟ گفتند: برخی از اینان همان خفتگان در غار مازندران اند که در یک سال اخیر در آنجا سکنی گزیده بودند و با آغاز فصل بهار سر از غار بیرون در آورده و دست و رو نشسته در قالب فعالین مازندران به ملاقات یکی از رهبران جنبش سبز می روند و گویا خطابه هائی از عملکرد نکرده ی خود رانده اند.
لحظه ای با خود اندیشیدم و ظهر سه شنبه 28 اردیبهشت 89 (آن هنگام که محسن برزگر را با یک چشم اشک و آن دیگری خون پس از پایان مرخصی 5 روزه بدرقه کردیم تا راهی زندان متی کلای بابل شود) را به خاطر آوردم. به راستی می دانید متی کلا کجاست؟ راستی می دانید محسن متولد 1367 است؟ زمین و زمان ِ این دیار شرم کرد، شما این فریاد شرم را نشنیده اید که محسن برزگر هنوز 23 سالش تمام نشده ولی بهترین لحظات دوران جوانیش را در زندان می گذراند؟
زین قصه هفت گنبد افلاک پر صداست / کوته نظر ببین و سخن مختصر گرفت
شما آقایانی که خود را «فعالین سیاسی مازندران» نامیده اید، به راستی تا کنون خبری از احوال مادران زندانیان متی کلا گرفته اید؟ به راستی می دانید که پدر محسن برزگر به اتهام درخواست 5 روز مرخصی برای جگر گوشه اش بازداشت شد؟! آیا از احوال همسر محمد اسماعیل زاده که در فراق همسرش در بیمارستان در انتظار تولد فرزندش بود جویا شده اید؟ آیا حال همسر ایمان صدیقی را که در فراق یار خود دیده ای پر ز اشک دارد جویا شده اید؟ آیا لحظه ی وداع خانواده ها با جگر گوشه هایشان را از نزدیک لمس کرده اید؟ شما در این یک سال کجا بوده اید؟ آیا معنی انتظار برای دیدار پرستو های دربند برایتان مفهومی دارد؟ لابد در خلوت خود می گوئید این پسر (محسن برزگر) همان کسی بود که سال گذشته در ایام تبلیغات انتخاباتی، فضای سخنرانی مهندس موسوی را در دانشگاه مازندران به کام برخی هایتان تلخ کرد و سوالاتی تند از موسوی مطرح کرد که تا کنون کسی جرات چنین کاری را نداشته بود. همان سوالاتی که به ازای هر کدام بقدر کافی تاوان گناه ناکرده را پس داده است.
آیا نام سید ضیا نبوی را تاکنون شنیده اید؟ می دانید 15 سال حبس به اتهامی واهی گریبانش را گرفته؟ آیا می دانید خانواده او که در شهرستان قائمشهر ساکن اند درتلاش برای جمع آوری 500 میلیون تومان وثیقه برای دیدار سید ستاره داران اند، تا موفق شوند یک هفته فرزندشان را در آغوش کشند؛ همان فرزندی که از تاریخ 25 خرداد تا کنون برایش سراسر انفرادی و بازجوئی و بند 350 بدون حتی یک ملاقات بوده است و هنوز موفق نشده آن سوی میله های زندان اوین را ببیند.
بسیاری از شخصیت ها و رهبران جنبش سبز همچون شیخ عبدالله نوری و مهدی کروبی و سید محمد خاتمی و مهندس موسوی به دیدار خانواده های دانشجویانی می روند که به جای نشستن در کلاس درس در زندان به سر می برند تا ثابت کنند هدف این دیدارها مرهم نهادن بر زخم های خانواده های آسیب دیده ی حوادث پس از انتخابات است، ولی اساتید و فعالین سیاسی استان مازندران از دانشجویان رنج دیده این استان که بی شک در یک سال اخیر بیشترین هزینه ها را متحمل شده اند و همچنان می شوند گریزان اند که عجبا " به کجای این شب تاریک آویزم قبای ژنده خود را...... "
از زندگی پر از درد دانشجویان، آن هم در این زمانه ی بلاخیز و وقت بلاسوز چه گویم که در قحطسالی ِ هیزم فعالیتِ فعالین و اساتید، در جهنم 26 خرداد 88 دانشگاه مازندران و لحظات ضرب وشتم محسن برزگرها و علیرضا کیانی ها و ده ها دانشجوی دیگر که بسیاری را نگفتم (رضا عرب، میلاد حسینی، علی نظری و ...) توسط عوامل سرکوب، شکنجه می شدند، این اساتید و به اصطلاح فعالین، آرزوی سلامتی و موفقیت برای دانشجویان در آن جهنم می کردند! و حال در قالب نمایندگان (برگزیده از جانب که؟) فعالین شمال کشور، گزارش فعالیت وصف ناپذیر و عملکرد یک ساله خودشان را به سمع و نظر «رهبر جنبش سبز» برسانند. خیر آقایان! رهبران جنبش سبز در زندان متی کلایند. اگر مردان روزگارید به دیدار شان (حداقل خانواده هایشان) بروید و بیلان کاری بدهید.
و این حکایت جان گداز و دل فرسای تمام دوران هاست و انگار بناست بماند و دل و جان را در آتش بسوزاند.
به یاد پرستو های دربند زندان متی کلا
"گرم یاد آوری یا نه
من از یادت نمی کاهم
تو را من چشم در راهم
شباهنگام
که می گیرند سایه ها رنگ سیاهی
تو را چشم در راهم"
*فعال دانشجوئی شمال کشور
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
