هان مباد !
كاين چكاوكان نغمه خوان
درهجوم بي امان لشكرخزان
به خاك سرد
اندر اوفتند.
هان مباد!
كاين سرودهاي سرزده زعمق جان
در مصاف زنجموره هاي شوم نيستي
درگلوي اين چكاوكان عشق
بشكنند.
شور عالمي در اين ترانه ها ست
زان همه اميد و آرزو
كه موج مي زند
در دل جوانه هاي سبز لشكر بهار
در سروده ها يشان بسي نشانه هاست.
اين چكاوكان منادي بهار، شورعشق و
راه و راه و راه
تا به سوي جنگل هميشه سبز آرزو
تا به سوي نورو نور و نور
درطلوع روشن پگاه
تا به سوي شهر زندگاني اند.
دل گران مدار اي رفيق!
تا به كوه و دشت و رود با ر
در ميان جنگل بزرگ مردمي
در كنار- گوشه هاي شهرپرخروش
واژه هاي سبزشان
برزبان فوج عاشقان سرود مي شود
جاودانه اند اين چكاوكان
در حريم سبز سايه بهار
و به يمن اين نداي عاشقانه شان
در دل اميدوار عاشقان
مانده بس اميد رويش بهار درخزان.
علي رضا جباري(آذرنگ)
7اسفند1388(26 فوريه 2010)
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
