در سی و یکمین سالگرد جمهوری زور و استبداد،روزیکه نه فقط ملت بلکه چشم جهان و جهانیان به تغییری حتی نه چندان بنیاذی در این حکومت را داشت ،سیاست حاکم بر ایران چون قمار بازی قهار ابتکار عمل را در دست گرفت. با جمع اوری جمعیتی قابل توجه و سخنرانی دست اموز فقیهان این بازی را حد اقل در چنین موفعیتی که مردم ایران نیاز به پشتیبانی و توجه جهانیان داشتند به سوئی که سیاست و سیاستمداران حاکم خواستند کشاند.
با طرح مسئله اتم از طرف احمدی نژاد دیگر بلند گوها و رسانه ها از مردم، از قربانیان، از این زندان بزرگ که بلای مزمن جان این ملت شده سخنی به میان نمی اورند. چشم جهان ظاهرا نگران اتم است. بالخص با ابراز نگرانی از طرف اسرائیل ،امریکا و جهان غرب می دانند بدون کمک همه جانبه به ایران،ایران در چنین موقعیتی قرار نمی گرفت. انها با ابراز اینکه در افغانستان و عراق دچار مخمصه اند و دخالتهای انها در راه اندازی جنگ و بر اندازی حکومت در این کشور ها چون گره ای کور روی دستشان مانده ظاهرا با در مانده گی سخن میگویند.22بهمن و مردم ایران که نه بطور غیر مستقیم ،بطور مستقیم سر کوب شده نگرانی در مورد انها به فراموشی سپرده شده.انها از جنگ قدرت در ایران و تضاد اشتی پذیر میان دو جناح به خوبی میدانند در صورت به خطر افتادن این جمهوری اختلاف ها (اگر اختلافی در کار باشد) کنار گذاشته شده مجددا با اتحادی نا میمون حافظ ان خواهند شذ.
بخشی از نیروی خارج از کشور هم که خود را فدائی خلق می نامند با ماسکی مردم فریب نقش تبلیغ وکمک رسانی به بر قراری ارامش و تامین پا بر جا ماندن این حاکمیت را بدون هیچ شرمی از کرده هایش با جان ودل بعهده گرفته.
حالا با توجه به شو های تلویزیونی قبل از انتخابات، با شرفیابی و دست بوسی موسوی خدمت ولی فقیه اش و وعده ریاست جمهوری به وی ان هم از طرف این کار گزار معتقد ،تبریک زود رس ولایت به احمدی نزاد، مسافرت احمدی نزاد در روز بعد از انتخابات به روسیه در نهایت خونسردی و اعتماد به حقانیتش ، این سئوال مطرح است، این بازیهای کثیف را که به قیمت نه فقط ازادی و ورشکستگی اقتصادی به قیمت جان ملت بستوه امده از دست این استبداد برای سرگرم کردن مردم و ادامه روی کار ماندن این حکومت نبوده؟ این روند سرگرم کردن یکی ازپایه های اصلی سیاست این حاکمیت بوده، ولی این بار بازی یک طرفه نماند و مردم ،نه بازیچه، خود بازیگر بحق صحنه شدند( حدس اشتباه سر کرده گان).
اگر مسئله حقوق بشر مطرح است ایا ملت ایران در لیست انسانها جائی دارد؟روند این بازی سیاسی تا کی و بحسلب چه کسانی باید ادامه یابد؟وما ملت ایران بدون ارتکاب جرمی تا کی مجبو ربه پرداخت این جریمه ایم؟ خواسته های انسانی برای کشورهای (از نظر غرب)جهان سوم امری بدیهی شمرده میشوند؟
ایا این بحق است که یک روز بعد از ۲۲ بهمن توجه اذعان عمومی را فقط بسوی حرف های حساب شده احمدی نزاد سوق داده و حرفی از مردم در میان نباشد؟
بازیگران
به بازی گرفتند
وخندیدند
خندیدند
نه با مردم
خندیدند
به مردم
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد