پلاتفرمی در قالب بیانیه

در بیانیه ای که اخیرا توسط آقای عبدالله مهتدی از رهبران کورد در رابطه با وضعیت اخیر با عنوان کورد و جنبش سبز انتشار یافت از بسیاری زوایا قابل تحلیل و بررسی است. چیزی که بیش از هر موضوع دیگری در این بیانیه از اهمیت شایانی برخوردار است ومی توان از آن به عنوان نقطه قوت یاد کرد که هم می تواند مورد اجماع و توافق همگانی قرار گیرد و هم راهنمای عمل گروههای اپوزسیون کورد و ایرانی باشد عقلانی کردن سیاست در این بیانیه است بدین معنا که این بیانیه تحمیل الگویی بسته که در جمع اندیشیده نشده باشد نیست بلکه مبتنی بر اقناع و ارتباط ذهنی است و بیان امری بازاندیشیده می باشدکه در ارتباط فکر ،عمل و ارتباط جمع حاصل گشته است که امکان هرگونه یک فکری کردن سیاست و حکومت در ایران و به طبع آن تک منطقی کردن و غیر عقلانی ساختن آنرا از بین برده است یعنی عقلانی کردن دولت و سیاست در فرآیندی جمعی که نیازمند گسترش شبکه ارتباط ذهنی و استدلالی است که در آن اصل وحدت شخصیت در سیستم فعلی را که مواجه با بحران عظیمی شده است تبیین نموده و آلترناتیو آنرا بر پایه رد چنین شیوه ای از سیاست و حکومت می داند زیرا باید گفت که اصولا نظامهایی بدین شکل غیر دمکراتیک نه تنها در بسیاری از عرصه ها ضعیف و منفی عمل کرده اند بلکه حتی سوابق خوبی از حفظ نظم و صلح در جوامع متکثری که دارای بافت اجتماعی متنوعی هستند به ثبت نرسانده اند تا جائیکه ایشان در پایان بیانیه قید می کنند که:
"این مطالبات تراوشات فکری هیچ فرد و یا گروه بخصوصی نیست، بلکه جمع بستی است از خواست هایی که سالهاست در شعور عمومی مردم کردستان وجود دارد و در مقاطع گوناگون از طرف بسیاری از مبارزان و کوشندگان سیاسی و روشنفکران و صاحبان قلم و احزاب سیاسی کرد بیان شده است. الزاما کلام آخر هم نیست"
در این راستا که به جای بحث از مرکزیت حکومت از عدم تمرکز آن سخن به میان آمده است و یک فکری و تک منطقی بودن آنرا باطل می دانند زیرا این شیوه از عقلانیت سیاسی چه در شکل شرعی یا فلسفسی یا قراردادی آن با کاربرد زور و اجبار در رابطه ای تنگاتنگ قرار دارد اما در این بیانیه امری که در آن در ارتباط با کردها و این جنبش وجود دارد بحث همکاری و همگامی است تا جائیکه در این بیانیه گفته شده است : نسل جوان امروز کوردستان با اعتقاد و اعتماد کامل به مبارزه سیاسی و مدنی مردمی اماده مبارزه است. ودر نتیجه عملا سیاست گفتگو را که از بنیادی ترین مفاهیم دمکراسی است در این بیانیه به جای زور و اجبار می نشیند.
در ادامه باید اذعان کرد که بیانیه آقای عبدالله مهتدی برخوردار از دفاعی مستدل از هدف نیز بود به این معنا که بر اساس معیارهای سپهر عمومی تنظیم و ارائه گردید و در حضور جمعی اذهان از آن دفاع شده است به عبارتی دیگر به مطرح نمودن اموری اشاره شده که چه در سپهر عمومی کوردستان و چه در همان حوزه در ایران امروز مسئله شده است وآن نیز بحث آزادی و دمکراسی خواهی است اگر چه تفسیرها از دمکراسی ممکن است مختلف باشد ولی ضرورت این امر غیر قابل اغماض است .زیرا مهم آن است در این بیانیه خواست ها واهداف عقلانی تنظیم و تبیین شده است که ایشان را قادر ساخته تا مقتدرانه از اهداف مطرح شده در آستانه ذهن و زبان عمومی به شیوه ای مستدل دفاع کند .
اگر بخواهیم به واکاوی بیشتر این بیانیه بپردازیم باید گفت که ایشان ضمن اشاره به محدودیت های جنبش و کاربرد خشونت علیه آن (سخت افزاری و نرم افزاری) زمینه های بروز آنرا نیز مشخص نموده اند که جنبش را به سوی نفی دیکتاتوری و اصل ولایت فقیه سوق داده است و مردم سالاری دینی اصلاح طلبان را نیز برای حل بحران مردود دانسته اند زیرا سکولاریزم را که خواست گسسترده این جنبش است مورد تائید و تاکید قرار داده اند. در این ارتباط است که مسئله مهمی که به طبع آن مطرح می شود بحث قانون اساسی و لزوم تغییر منشا مشروعیت قید شده در آن است که نتیجه آن نفی حقوق برابر شهروندی است پس سکولاریزم مطرح در بیانیه همچون اصلی مهم که خواسته این جنبش عظیم با سابقه ای یکصد ساله است آرزوی دیرینه ی مردمان ایران را بر آورده خواهد کرد.بنابراین طراحی قانون اساسی جدیدی بر طبق معیارهایی که در این بیانیه قابل نتیجه گیری است به عنوان برجسته ترین اقدام سیاسی ضرورت می یابد .
در این رابطه قانون اساسی علاوه بر منشا مشروعیت که باید مورد تجدید نظر قرار گیرد و بر مبنای مشروعیت مدرن تنظیم گردد باید منطبق بر بافت اجتماعی متکثر و متنوع ایران باشد لذا همچون راهبردی مدرن و دمکراتیک راه حل فدرالیسم در این بیانیه مطرح می شود و تمرکز گرایی ایران قرن بیستم و امروزی را که منشا تبعیض های فراوانی شده است مردود دانسته اند و آنرا همچون آلترناتیوی برای حفظ وحدت و همبستگی ایران لازم می دانند و بدین سبب چنین بافت اجتماعی را فرصت و سرچشمه غنا و زیبایی ایران در نظر می گیرند زیرا تمرکزگرایی با توجه به چنین بافت اجتماعی منجر به تولد الگوهای تبعیض اجتماعی ،سیاسی و... شده که صحنه را برای خشونت های بعدی مهیا می سازد بنابراین به تبع تمرکز زدایی و برقراری سیستمی فدراتیو و دمکراتیک شرایط همزیستی مسالمت آمیز همه ملل در ایران نیز فراهم شده است همزیستی که بیش از آنکه از روی اجبار باشد و واگرایی را تقویت کند مورد توافق عموم قرار گرفته و همگرایی را نهادینه خواهد کرد .
از مهمترین مباحثی که در این رابطه باید مورد توجه قرار داد اینست که در چنین ساختاری ایجاد انگیزه های تعامل و همکاری گسترش خواهد یافت و اصل وحدت در عین کثرت ، اصل مسلم دمکراسی در جوامع متفرق به بهترین شکلی تحقق خواهد یافت زیرا از نقطه نظر توجه به ملیت های ایرانی قانون اساسی کنونی حتی از قانون اساسی عقب مانده ترین کشورهای آفریقایی نیز که بافتی اجتماعی همچون ایران دارند نیز عقب مانده تر است اما راهبرد مطرح شده در این بیانیه روشی کاملا عملگرایانه و عقلانی در حوزه سیاست است که منجر به حل مشترک مسئله از رهگذر گفتگو است.
بنابراین باید اذعان کرد که با در نظر گرفتن چنین مسائل مهمی است که بسیاری از مشکلات و بحرانهایی را که دامنگیر ایران امروز شده است و در این بیانیه مد نظر قرار گرفته همچون محدودیت های مطرح شده در این جنبش، عدم برابری زنان و مردان ، نبود انتخابات آزاد ، عدم آزادی بیان،کاربرد خشونت و غیره برطرف خواهد شد ونظام دمکراتیک ایجاد می گردد.
در پایان باید گفت که این بیانیه در واقع پلاتفرم راهبردی است که حاصل خواست های سپهر عمومی جوامع ایرانی است که تصویری واضح و شفاف از آینده سیاست و حکومت در ایران را به روشنی ترسیم نموده است به همین سبب است که آقای عبدالله مهتدی همچون رهبران پیشین کوردستان (کوردستان به مفهوم تاریخی اش ) یعنی پیشوا قاضی محمد و قاسملو/فواد نشان داده اند که با درایت خویش دریچه ای نو بر روی ملت خود در ایران گشوده اند که به مراتب از هر زمان دیگر امید به پیروزی را دست یافتنی نموده اند وبا استفاده از تجربه حد اقل 40 سال مبارزه خویش و ده ها سال مبارزه جنبش کوردستان گامی بس بزرگ در راه رهایی ملت کورد برداشته اند .