مرا ببوس

پیشکش به خسرو سبزه وار
طغیانِ شرف وُ شجاعت

مرا ببوس
مرا ببوس
برایِ بهاری که می آید
نه برای
آن شکسته قامت های خزانِ گذشته
برای زایشی دوباره
برای شکفتنِ گُل باغچه های زیبای عشق
مرا ببوس
نه برای آخرین پیمان
و
نه آن شبِ سیاه
مرا
با آغوشِ گرمِ وطن
و
شادیِ سرنوشت
مرا ببوس
ای دُختِ زیبا
برای پیوندِ دستِ کودکان
زیرِ باران وُ برف
زیر پتویِ گرم وُ سرخِ یلدا وُ
کنارِ کوچه هایِ یاس وُ انگور
مرا ببوس
در کوچه های خلوت وُ شلوغِ دیوانگی
میانِ عطرِ بی خیالی
با من
دیگر نه گریستن
و
نه اندوهی
حتا
اگر ابرِ تیره تن پوشی شود
برنگاهِ آفتاب
شراره های شور وُ آتش است همه جانم
و
کمندِ سیاهِ گیسویت
با من
تمامی بودن هاست
مرا ببوس
مرا ببوس
توای هم خونِ من
ای پریزاده ی هرچه های بیزاری
از این زنگیِ مست
و
کرشمه ی آبیِ رقص
برنگاه تیره ی بیرق ها
مرا ببوس
توای شیرینی پگاه وُ خنده ی ستاره ها
مرا ببوس
ای آمده از ناکجایِ خواب‌ها
ای پریزاده
یا
شهزاده ی آرزوها

05/12/2025
رسول کمال

این شعر را با صدای شاعر بشنوید