در روز شنبه ١٢ مهرماه ١٤٠٤ (٤ اکتبر ٢٠٢٥)، تیغ ظلم و اعدام جمهوری اسلامی ایران بر گردن هفت زندانی سیاسی و مدنی عرب و کُرد فرود آمد.
شش زندانی سیاسی عرب با اتهام‌های واهی چون «تجزیه‌طلبی»، «تروریسم» و «جاسوسی برای اسرائیل» در زندان سپیدار اهواز اعدام شدند در حالی که جز مطالبه عدالت اجتماعی برای خود و مردم عرب خوزستان (اقلیم اهواز)، خواسته‌ای نداشتند. حکم ناعادلانه اعدام آنان توسط مقامات قضایی و دستگاه اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اجرا شد. همچنین سامان محمدی خیاره، زندانی سیاسی کُرد پس از تحمل ١٦ سال حبس، در زندان قزلحصار اعدام شد.
در شش ماه گذشته، سازمان‌های حقوق بشری اهوازی به‌طور مکرر نسبت به خطر قریب‌الوقوع اعدام شش فعال سیاسی عرب هشدار داده و از نهادهای بین‌المللی مدافع حقوق بشر خواسته بودند تا با اعمال فشار بر دستگاه‌های امنیتی و قضایی فاسد جمهوری اسلامی ایران، مانع اجرای این احکام شده و محل نگهداری آنان را اعلام کنند.
اسامی شش زندانی سیاسی عرب که در سال‌های ١٣٩٧ و ١٣٩٨ بازداشت شده و از حق ملاقات با خانواده‌های خود محروم بودند، به شرح زیر است:
سید سالم موسوی، محمدرضا مقدم، علی مجدم، معین خنفری، حبیب دریس و عدنان البوشوکه (غبیشاوی).
بر اساس گزارش منابع موثق سازمان حقوق بشر اهواز، تمامی آنان در طول بازداشت از بیماری‌های کلیوی، قلبی، کمردرد و اختلالات روحی ناشی از شکنجه‌های طاقت‌فرسا رنج می‌بردند و دست‌کم پنج بار بر اثر شکنجه‌های شدید تعادل روحی خود را از دست داده بودند. این زندانیان در هفته گذشته، بدون اطلاع خانواده‌هایشان، به سلول‌های انفرادی در زندان سپیدار اهواز منتقل شدند.
سامان محمدی خیاره، متولد سنندج، پس از بازداشت در سال ١٣٨٨ و در حالی که فقط ١٩ سال سن داشت به اتهام محاربه در شعبه ١٥ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی به اعدام محکوم شد. این زندانی سیاسی سرانجام در روز شنبه در قزلحصار کرج پس از ١٦ سال حبس توسط حکومت جنایتکار حاکم به دار آویخته شد.
"همبستگی فراگیر برای آزادی و برابری در ایران" و "کنگره ملیتهای ایران فدرال" ضمن محکوم‌کردن اعدام جنایتکارانه و غیرانسانی زندانیان سیاسی، بار دیگر از تمامی نهادهای بین‌المللی و حقوق بشری، به‌ویژه خانم مای ساتو، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور ایران، می‌خواهد که فشار بر حکومت ایران را برای توقف اعدام‌های غیرقانونی و غیرانسانی افزایش دهند و مجدداً موضوع بازدید از زندان‌ها و شهرهای ایران را در دستور کار دبیرکل سازمان ملل قرار دهند.
همبستگی فراگير برا آزادی و برابری در ايران
كنگره مليتهای ايران فدرال
١٣ مهرماه ١٤٠٤ برابر با ٥ اکتبر ٢٠٢٥
