به شرافت شریفه ،
گل سنگ خسته در بند
به هر آنچه خوب،سوگند
به ندای مهربانی،
که خورد به مهر پیوند
نبود ترا گناهی،
که بجرم بیگناهی،
بکشی شکنجه در بند؟!
تو رها ز رنگ و زوری،
تو نماد درک و نوری
که زدی به جهل،تیشه !
تو به راه دادخواهی،
نکنی به پس نگاهی،
تو نظر به پیش داری
که در آن بود،رهایی
29 مرداد 1404
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
