صندلی های خالی – زندان های پر

در طول سخنرانی روز چهارشنبه ۲۳ سپتامبر در مجمع عمومی سازمان ملل متحد , احمدی نژاد انحطاط نظام اقتصادی موجود در جهان را پیش بینی نمود و با عادت همیشگی از مسئله فلسطین پشتیبانی کرد. اما سخنرانی او این بار به تندی سال های قبل نبود. اگرچه سخنان نسبتا تندی علیه ایالات متحده آمریکا و اسرائیل ایراد کرد و مدعی شد که حمله آمریکا به افغانستان نه تنها باعث از بین رفتن تروریسم نشد بلکه مسئله تروریسم و قاچاق مواد مخدررا وخیم تر نمود. وی به عدم موفقیت ایالات متحده آمریکا در تعطیلی زندان گوانتانامو و باقی ماندن زندان های مخفی در اروپا اشاره کرد. همچنین او ادعای حمایت ایالات متحده آمریکا از اسرائیل درراستای اهداف نژاد پرستانه را مطرح نمود. ازطرف دیگر احمدی نژاد با اشاره به گفتگوهای پیش روی ایران و گروه پنج به علاوه یک که با حضور نماینده آمریکا برگزار می گردد خواستار از بین بردن تمام سلاح های هسته ای, میکروبی و شیمیایی در سرتاسر جهان شد تا راه برای دستیابی همه ملت ها به تکنولوژی پیشرفته و صلح آمیز هسته ای هموار شود. وی اضافه نمود ملت ایران دست کسانی را که بخواهند به آنها بپیوندند را صمیمانه می فشارد و تمایل جمهوری اسلامی ایران برای همکاری در جهت ایجاد امنیت و صلح پایدار در دنیا را اعلام کرد. این سخنان در حالی مطرح شد که چند ساعت قبل باراک اوباما ریاست جمهوری آمریکا گفته بود که اگر مقامات ایران و کره شمالی بخواهند قوانین بین المللی را نادیده بگیرند و دستیابی و توسعه سلاح های اتمی را بر ثبات منطقه, امنیت و رفاه مردم کشورشان ارجح بدانند و همچنین خطرات نشر سلاح های اتمی در خاورمیانه و آسیای شرقی را نادیده بگیرند باید پاسخگوی عمل خود باشند. در ادامه, احمدی نژاد در ارتباط با ایالات متحده آمریکا و اسرائیل, حمله اسرائیل به نوار غزه را در ماه نوامبر سال گذشته دور از شان انسانی خواند و محاصره اقتصادی فلسطین را نسل کشی دانست اما این بار به مسئله هولوکاست و محو نمودن اسرائیل از نقشه جهانی اشاره ای ننمود و به جای آن برگزاری انتخابات آزاد, رفراندوم و فراهم آوردن شرایط مناسب برای همه فلسطینی ها اعم از مسلمان , مسیحی ویهودی را خواستار شد تا بتوانند در کنار هم با آرامش و صلح زندگی کنند. به نظر نگارنده احمدی نژاد قصد داشت با سخنان نرم و با بیان نمودن مسائل عرفانی و اخلاقی و همچنین آوردن نمونه های دینی از قرآن , تورات و انجیل زمینه را برای سخنان خود در مورد سرپوش گذاشتن برمشکلات کنونی ایران واعتراضات مردم پس از انتخابات ۲۲ خرداد ماه امسال فراهم کند و با نشان دادن نرمش در سیاست خارجی خود که شاید بتوان از آن به تقیه کودتایی تعبیر کرد, شرایط را برای سرکوب بیشتر در داخل کشور و آوردن فشار مضاعف به معترضین مساعد تر نماید. او در این ارتباط گفت:" ملت ایران یکی ازپرشکوه ترین و پیروزمندانه ترین انتخابات دموکراتیک! را پشت سر گذاشته اند و آن ها یکبار دیگر با اکثریت آرا به من اعتماد کردند و مسئولیت سنگینی را به من سپردند".
با وجود اعتراضات گسترده به انتخابات ریاست جمهوری دهم در ایران که موج سرکوب های حکومتی را در پی داشت, احمدی نژاد ایران را یکی از دموکرات ترین و مترقی ترین دولت های جهان دانست.
در طول ۳۵ دقیقه سخنرانی احمدی نژاد طبق آمار دفتر نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد از تعداد ۱۹۲ کشور شرکت کننده تنها ۴۳ کشور حضور داشتند که افت چشمگیری نسبت به دفعات گذشته مشاهد می شد. تعدادی از نمایندگان کشورهای حاضر نیز در خلال سخنرانی او سالن را به نشانه اعتراض ترک نمودند. دلیل این کاهش مشروعیت سیاسی محمود احمدی نژاد و خالی ماندن صندلی های بسیار در جلسه سخنرانی او را باید در حوادث اخیر ایران و تبعات آن جستجو نمود. اعلام نتایج انتخابات و تقلب های گسترده ای که موجب شد تا محمود احمدی نژاد به جای میرحسین موسوی که رای بیشتری را در واقع به خود اختصاص داده بود و رئیس جمهور منتخب مردم ایران است, صندلی ریاست جمهوری را از آن خود کند.
موج اعتراضات مدنی مردم ایران و عزم راسخ جنبش سبز ایرانیان در داخل و خارج از کشور در راستای احقاق حقوق شهروندی و بازگرداندن رای واقعی مردم به آنان, افکار عمومی دنیا را چنان تحت تاثیر خود قرار داده است که با فشار آوردن به دولت هایشان توانسته اند مشروعیت محمود احمدی نژاد به عنوان ریاست جمهوری ایران را خدشه دار نمایند و سبب شوند تا نمایندگان کشورهای مختلف به نشانه اعتراض به برخوردهای شدید و کشتار مردم ایران بعد از انتخابات ریاست جمهوری و زیر پا گذاشتن حقوق اولیه مردم ایران در سالن محل سخنرانی رئیس جمهور انتصابی جمهوری اسلامی ایران حاضر نباشند. جنبش سبز مردم ایران در شهرهای مختلف دنیا و به خصوص نیویورک محل برگزاری نشست عمومی با اعتراضات گسترده خود بار دیگر نگاه رسانه های گروهی دنیا را به خود معطوف کردند و گروه اعزامی از طرف حکومت ایران را به انزوا کشاندند تا جایی که برخی برنامه های آنان لغو گردید.

احسان امینی
وین – اتریش / ۲۵ س‍تامبر ۲۰۰۹