اینجاست خاوران

اینجاست خاوران
سرزمین تن های خفته درخاک و جان های بیدار
سرزمین پرندگان گلگون عشق
پرپرزنان برفراز کورجای عاشقان زادبوم من
یادِ روز دردل
سرودِ رهایی بر لبان
سرزمین ِگل درگل
گل بر گل
سرزمین ِستاره در ستاره
ستاره بر ستاره

اینجاست خاوران
سرزمین جان های بیدار و دل های تپنده
قلب زادبوم سرزمین هماره گلگون من
درسینه ی این خاک به یلدا نشسته
سرشارازفردا
هرگز نمی میرند
جان های ِشیفته ی این جاویدانگان ِوادی ِعشق
قد بر می کشند هرشب
این ستارگان ِسحرین
ازگورجاهاشان
وپرتو می افشانند
بردیولاخ ِ پرپیچ ِکژتاب

ره گذارِ ره روان ِشب خیزِِروزخواه
وخوشبو می سازند هر روز
این شکفته گلان ِمشک بوی
کوچه - پس کوچه های ِمیهن ام را
با عطر و بوی ِعشق به آزادی
بی مرگان ان اینان
یادگاران ایستادگی ِسرو
ونمی میرند هرگز
با اره ی ِبرنده ی ِمرگ آفرین
دردست ِدیدبان ِخزان
پرده ازدیدگان برگیر
ای دیدبان ِخزان،شب،اهریمن
دیری است رفته ای ،خود نمی دانی
بی مرگان اند اینان
زندگان ِوادی ِگلگون ِعشق به آزادی
این است جاودانه گلستان خاوران

علی رضا جباری{آذرنگ}
10/6/85{06/9/1}