ازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر) ضمن تسلیت به خانواده‌ی آبتین، یاران او در کانون نویسندگان ایران، جامعه‌‌ی مستقل فرهنگی کشور و همه‌ی مردم آزادیخواه وعدالت خواه ایران، از همه سازمان ها و احزاب و نهادهای مترقی که دغدغه انسان را دارند و خواهان جامعه ای آزاد، دمکراتیک و برابرهستند می‌خواهد که به هر شکل ممکن مانع قتل عمد و خاموش زنان و مردان مبارز و آزادیخواه در زندان های نظام فقاهتی شوند. | |
بکتاش آبتین (۱۴۰۰- ۱۳۵۳)، شاعر، فیلمساز و عضو کانون نویسندگان ایران را هم از ما گرفتند. آن هم در روز١٨ دی که مصادف با دومین سالگرد جنایت شلیک به هواپیمای اوکراینی و قتل ۱۷۶ انسان بی‌گناه بود.
حکومت اسلامی جنایتکار، جسم نیمه جان بکتاش آبتین که در زندان به کرونا مبتلا شده بود را بعد از روزها تعلل عامدانه در شروع روند درمان موثر، برای خالی نبودن عریضه و بعد از اطمینان از این که او زنده نخواهد ماند به بیمارستان برده بود تا قتل او را «مرگ طبیعی» جلوه دهد. مرگ بکتاش آبتین از سلسله قتل های خاموش زندانیان سیاسی است که یکی از ترفندهای رژیم جمهوری اسلامی در قتل عمد زندانیان سیاسی بشمار می رود. هشت روز پیش، در روز یازده دی امسال عادل کیانپور، زندانی سیاسی در زندان شیبان اهواز چشم از جهان فروبست. عادل در اعتراض به عدم رسیدگی به پرونده سازی ساختگی اش توسط قوه قضائیه به مدت یک هفته دست به اعتصاب غذا زده بود. وحید صیادی نصیری، زندانی سیاسی و عقیدتی نیز در زندان لنگرود قم در پی اعتصاب غذا در آذر ۱۳۹۷نیز به همین شیوه جان باخت. شاهرخ زمانی، فعال کارگری سرشناس نیز روز یک‌شنبه ۲۲ شهریورماه ۱۳۹۴، در زندان رجائی شهر کرج به همین شیوه به قتل رسید. بنابراین تردیدی باقی نمی نمی ماند که مرگ بکتاش آبتین همان امتداد قتل های سیاسی زنجیره ای است با ابزار جدید یعنی ویروس منحوس کرونا و رها کردن زندانی بیمار به حال خود و کشتن آگاهانه او با مرگ تدریجی.
بکتاش آبتین، گُردی از دلاوران آزادیخواه، پیش از رفتن به زندان گفته بود :”چیزی که کم داریم اینه که یک سری آدم وایسن مبارزه کنن، حقشونو بخوان، پایداری و پایمردی کنن. فضیلت پایمردی، مبارزه و ایستادگی این حلقه مفقوده معاصر کشور منه. بدین ترتیب دوست دارم که همین امروز در جوانی با اقتدار جان شیرینم را فدا کنم برای آزادی”. و این انسان شریف با پایمردی ستودنی جان شیرینش را فدای آزادی کرد. از این رو بکتاش جاودان شد و همیشه زنده است. آری، «بکتاش آبتین زنده است چون روح آزادی‌خواهی و ستیز با پلشتیِ استبداد و ستم زنده است.»
سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر) ضمن تسلیت به خانواده‌ی آبتین، یاران او در کانون نویسندگان ایران، جامعه‌‌ی مستقل فرهنگی کشور و همه‌ی مردم آزادیخواه وعدالت خواه ایران، از همه سازمان ها و احزاب و نهادهای مترقی که دغدغه انسان را دارند و خواهان جامعه ای آزاد، دمکراتیک و برابرهستند می‌خواهد که به هر شکل ممکن مانع قتل عمد و خاموش زنان و مردان مبارز و آزادیخواه در زندان های نظام فقاهتی شوند.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، دموكراسی و سوسیالیسم!
هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
شنبه ۱۸ دی ۱۴۰۰ برابر با ۰۸ ژانويه ۲۰۲۲
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
