مردم سلامت می‌کنند

رندان سلامت می‌کنند، جان را غلامت می‌کنند
مستی زجامت می‌کنند، مستان سلامت می‌کنند.
مولانا

محدودیت‌های مبارزه مدنی در ایران آن‌گونه است که جامعه‌ ایرانی را به تردستی و فراگیری شعبده واداشته. استفاده از کوچک‌ترین شکاف‌های حکومتی و تبدیل آن به تریبون برای رساندن اعتراض، هنری است که جامعه ایرانی به خوبی آموخته و بدان مجهز شده است. جامعه سرزنده ایرانی با بهره بردن از چنین آب‌باریکه‌هایی است که برای خود اقیانوسِ عملی چنین فراخ گشوده است. روییدن نیلوفر‌های آبی بر گند‌آبِ حکومت اسلامی همه نشان از امید دارد. این مردم در زیرِ ساطورِ حکومتِ اوباش که ناموس عشق می‌درد و جنایت را تا بی‌کران تباهی پیش برده با نمایشی شگرف از بلوغ و بصیرت حکومت را دچار بزرگ‌ترین بحران همه‌ی بود نامبارکش کرده است. حاکمیتی که دیگر با هر اقدام بی‌زاری و نفرت عمومی از خود را دوچندان می‌کند.
در میان اخبار نا‌خوشایندی که این روز‌ها مرتب از ایران بر رگ و پی مان آوار می‌شود خبری نه چندان پُر‌اهمیت از انتشار اثر جدید استادِ آوازِ ایران محمد‌رضا شجریان "رندانِ مست" با تصنیفی از مولانا " مستان سلامت می‌کنند" در دستگاه همایون منتشر شد. این اثر که این‌بار با هم‌راهی گروهی جوان به سرپرستی مجید درخشانی پدید آمد نسبت به کارهای قبلی استاد آواز ایران هیچ برتری موسیقیایی نداشته و می‌توان آن را کاری معمولی ارزیابی کرد. این اثر اما در اولین روز عرضه آن‌هم در ماه رمضان که موقعیتی خوب برای فروش کارهای موسیقی نیست رکورد فروش سالیان اخیر در بازار موسیقی را شکست. مردم در قراری نانوشته با خود می‌خواهند با خرید یک میلیون از نسخه اورژینال این سی دی رکورد خریدِ اثری موسیقیایی را در تاریخ موسیقی شکسته و به هنرمندی که در کنارشان قرار گرفت ناز‌شصت دهند. این همه تنها به پاس‌داشتِ اعتراض و در کنار مردم قرار گرفتنِ شجریان در دزدیده شدن رای آن‌ها و اعتراض به ضرغامی و صدا و سیمای اسلامی برای پخش نشدن صدایش از رسانه‌ای که حامی آشکار قداره‌بندانِ حکومتی است صورت گرفت. شاید نکته قابل اعتنا در این بین آن باشد که مریدان جماران و جمکران توان آن نخواهند داشت تا انسان معترض را از معادلات سیاسی حذف کنند و اعتراض را از مردم بگیرند.
اعتبار و ارزشِ اعتراضِ به هنگام و در کنار مردم قرار گرفتن پیش از آن که شایسته‌ی چنین تجلیلی باشد نشان از آن دارد که ایران بیابانی برهوت نیست که دل‌بستگانِ حوزه و چاه هر آن‌چه خواستند در آن کشت کنند. جامعه‌ی ایرانی پیش از پیش با جداسازی خود از رژیم حتا با خرید یک سی دی موسیقی در استفاده از چنین ابزاری مدنیت خود را به نمایش می‌گذارد. هرچه وابستگان به جمکران بیشتر خشونت می‌کنند. مقاومت مدنی نسلی که تغییر را در دستور کار خود نهاده آن‌ها را بیشتر به قهقهرا می‌کشاند. ایران عراق و افغانستان نخواهد شد. چاه‌زدگان خود در بی‌انتهایی و سیاهی جمکران دفن خواهند شد.