پیام حزب تودۀ ایران
به دومین کنگرۀ حزب چپ ایران (فدائیان خلق)

رفقا، دوستان

نمایندگان و شرکت کنندگان گرامی در دومین کنگرۀ حزب چپ ایران (فدائیان خلق)! حزب تودۀ ایران ضمن شادباش برگزاری دومین کنگره‌تان برایتان در انجام وظایفی که پیش رو دارید موفقیت آرزو می‌کند.

کنگره شما درحالی برگزار می‌شود که در پی نمایش رسوای انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ و برگماری جنایتکاری همچون ابراهیم رئیسی و نشاندن او بر کرسی ریاست‌جمهوری و همچنین بحران‌های فزایندهٔ اقتصادی و اجتماعی، و ادامۀ تحریم‌های ضد انسانی امپریالیسم آمریکا مردم میهن ما شرایط زندگی‌ای بسیار دشوار و دردناک را از سر می‌گذرانند. فقر و محرومیتی بی‌سابقه که ده‌ها میلیون تن از هم‌میهنان‌مان را در وضعیتی فوق‌العاده دشوار قرار داده است، ادامۀ فاجعه‌بار همه‌گیری کوید-۱۹ که به‌دلیل سیاست‌های نابخردانه سران رژیم در مقابله نکردن با آن در ابتدای شیوع به‌قیمت جان باختن صدها هزار تن از هم‌میهنان‌مان تمام شده است و همراه با آن‌ها ادامۀ جو خفقان و ظلم، اوضاع و احوال کشور را درمجموع در آستانهٔ انفجاری با پیامدهایی خطرناک قرار داده است. واقعیت این است که به‌رغم نارضایتی گسترده و فزایندۀ مردم از رژیم استبدادی حاکم، حکومت جمهوری اسلامی بدون رویاروی بودن با چالش‌هایی جدی و فلج‌کننده همچنان به حیات خود ادامۀ می‌دهد و قدرت آن را داشته است تا اعتراض‌ها و اعتصاب‌های پراکندۀ مردم، کارگران، و لایه‌های مختلف زحمتکشان را سرکوب کند.

همان‌طور که اطلاع دارید، حزب تودۀ ایران در مقام ادامه دهندۀ راه حزب کمونیست ایران، در طول هشتاد سال مبارزه‌اش در راه تحقق حقوق کارگران و زحمتکشان و دست‌یابی به آزادی، استقلال، و عدالت اجتماعی همواره منادی همکاری و اتحاد عمل نیروهای ملی و مترقی به‌ویژه نیروهای چپ بوده است. دست نیافتن به برنامه مبارزاتی‌ای مشترک میان نیروهای مترقی و آزادی‌خواه کشور و خصوصاً نیروهای چپ که قاعدتاً باید زمینه‌های نظری نزدیک‌تری با هم داشته باشند، و ناتوانی در ارائه جایگزینی مترقی و ملی به مردم جان به‌لب رسیدهٔ میهن‌مان ازجمله معضل‌های اساسی و مهم جنبش ضد استبدادی و دلیل عمدهٔ به چالش کشیده نشدن اساسی رژیم ولایت فقیه بوده است.

حزب چپ ایران (فدائیان خلق) با هدف متحد کردن صف‌های جنبش بزرگ فدائیان خلق ایران که بیش از پنجاه سال حیات خود را سپری می‌کند پا به عرصه مبارزهٔ سیاسی کشور گذاشت ولی مسلط شدن نظریات غیرمارکسیستی در درون بخش مهمی از رهبری حزب نه‌تنها به روند وحدت عمل فدائیان یاری نرساند بلکه در آستانهٔ کنگرهٔ دوم حزب آنچه نماد بیرونی یافته است روند جدایی‌های مجدد است. همان‌طور که می‌دانید حزب تودۀ ایران در جریان دیدارها و گفت‌وگوهای انجام گرفته همواره بر این نظر تأکید کرده است که میان ساختاری مانند جبهه و یک حزب سیاسی تفاوت‌هایی اساسی وجود دارد. حزبی بدون دیدگاه‌های نظری روشن و انسجام سیاسی و درحالی ‌که اعضای رهبری آن درعین‌حال در تشکل‌هایی دیگر مانند "جمهوری خواهان" و "شورای گذار" شرکت یا نقش رهبری کننده دارند نمی‌تواند بدون تأثیر از این ساختارها خط مستقل و سیمای چپ خود را حفظ کند.

روشن نیست که چگونه جریانی که به‌قول خودِ اعضا و رهبری‌اش سمت‌گیری‌هایی مختلف و بعضاً متناقضی دارد بتواند در راه ارتقای سطح مبارزۀ ضد دیکتاتوری به سیاستی واحد دست یابد. به‌عنوان نمونه، در وبگاه "به‌پیش" که همچون وبگاه حزب چپ ایران (فدائیان) عمل می‌کند، این ارزیابی ارائه شده است: "به‌نظر می‌رسد چهار جریان مختلف در حزب مشغول فعالیت، رقابت و مبارزه‌اند. جریان غرب‌گرای طرفدار نئولیبرالیسم (سوسیال‌دموکراسی راست‌گرا)، چپِ ملی‌گرای دموکراتیک (سوسیال‌دموکراسی میانه و رادیکال)، نیروهای مارکسیست و مارکسیست لنینیست (کمونیست‌ها و سوسیالیست‌ها)، و چپ‌نماهای هوادار اصلاح حکومتِ جمهوری اسلامی (بخش سکولار هواداران اصلاح‌طلبان استمرارطلب..." (به نقل از https://bepish.org/node/2134 )

سیاست‌های اتخاذ شده خصوصاً در عرصه بغرنج مسائل جهانی، درک روشن نداشتن از ماهیت سرمایهٔ انحصاری، نقش مخرب سیاست‌های نولیبرالیستی در عرصه جهان و همچنین عدم درک ماهیت جنگ‌طلبانه و ضد انسانی امپریالیسم و عملکرد آن در گوشه و کنار جهان ازجمله سیاست‌های ضد انسانی تحریم‌ها علیه میهن ما، ازجمله نمادهای تأثیرهای نیروهای راست است که در مقطع‌های زمانی مختلف بروز روشنی در موضع‌گیری‌های حزب چپ ایران (فدائیان خلق) داشته است.

برای حزب تودۀ ایران و بسیاری از نیروهای دیگر روشن نیست که چرا و چگونه رهبری حزب چپ می‌تواند مدعی شود که: "ما بخشی از جنبش تاریخی چپ ایران و جهان‌ هستيم" و برای سوسیالیسم و بر ضد سرمایه‌داری جهانی مبارزه می‌کنیم و درعین‌حال اصرار دارد که یک حزب "غیرایدئولوژیک" است؟

روشن است که این تناقض‌ها و ناروشنی‌ها تأثیر خود را بر روند اتحاد عمل و تلاش‌های مشترک نیز گذاشته و خواهد گذاشت. برای مثال، به‌رغم اعلام مکرر ضرورت همکاری مشترک از سوی حزب ما که همواره رهبری شما به‌دلیل محظوراتی به‌خاطر نشان دادن خط مرز خود با نیروهای چپ مارکسیست-لنینیست رو به‌رو بوده، در حساس‌ترین شرایط کشور در دو سال گذشته ازجمله نمایش انتخاباتی ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ و گرامی‌داشت خاطرهٔ هزاران جان‌باخته فاجعهٔ ملی تبادل‌نظر و امکان شکل‌گیری حداقل کارپایه‌ای مشترک با مشکل روبرو شده است.

شرکت کنندگان گرامی دومین کنگرۀ حزب چپ ایران (فدائیان خلق)! حزب تودۀ ایران به‌رغم تفاوت‌های جدی نظری با رهبری حزب چپ ایران (فدائیان خلق)، معتقد است که نیروهای آزادی‌خواه و دموکرات کشور باید بتوانند پیرامون کارپایه‌ای مشترک برای گذار از حکومت دیکتاتوری و تحقق آزادی و دموکراسی و حرکت به سمت برقراری عدالت اجتماعی با هم حرکت مشترکی را سازمان‌دهی کنند. ما امیدواریم که دومین کنگره شما بتواند در این راه گام‌هایی مثبت بردارد.

حزب تودۀ ایران
۲۰ آبان‌ماه ۱۴۰۰