خواب ما تعبیر شد؛ امّا چه تعبیرِ بدی.
حرف ِ ما تفسیر شد؛ امّا چه تفسیر بدی.
از پسِ آن صبح ِ بهمن دائما ما بوده ایم
قوم ِ نفرین گشته و همواره درگیر بدی.
مرگ خواهان زندگی کردیم با خونحوارِگان؛
هیچکس با ما نگفت اینست تدبیر بدی!
قصد ما تغییر بود و کار ِ ما تقلید شد!
بی گمان ما مرتکب گشتیم تقصیر ِ بدی.
چاه ها کندیم تا از چاله ها بیرون شویم،
بهتر از این هیچ می شد کرد تقدیر ِ بدی؟!
خانه ی ویرانه را می شد که تعمیرش کنیم،
ما ولی آن خانه را کردیم تعمیر ِ بدی.
کاهلی کردیم و سُستی در شکار ِ لحظه ها!
دیر جنبیدن همانا بود تاخیر ِ بدی.
کار ِ ما بهتر نشد بعد از زمستان ِ عقیم،
بس که ملّا می کند در کار تاثیر بدی.
-----------------------------------------------------
دوم نوامبرِ هنوز کُرُنایی 2021
