" زیبائی آدمی راستی پرستی اوست " احمد کسروی
باشکوه است انسانی که بقیمت جان بر حقیقت پایدار می ماند ،شکنجه می شود ،تهدید می گردد .اما زبان از باز گوئی حقیقت باز نمی دارد .چرا که درسرشت اوگوهری است که اگر گرامیش ندارد توان ایستادن در برابر ستم را نخواهد داشت ."زیباست منظر انسانی که با لب های خشگیده وزانوان زخمی بر لب رود جاری حقیقت رانو زده است" واین سرزمین هرگز از این زانو زنندگان پاسدار شرف و حرمت انسان در مقابل نا مردمان خالی نبوده است .
عادی مردی جوان بود گرقتار در چرخ زندگی ،درتلاش برای یافتن راهی ونهادن نانی بر سفره ای فقیرانه که نانش را دزدان قانونی از آن ربوده بودند. راهی که گذارش را به نسق خانه حکومتی ،به قاضیان گوش یر بفرمان حکومت کشاند.
تقدیر چنین رقم زده بود که اونا خواسته شاهد شکنجه شدن پهلوانی باشد که نامش نوید افکاری بود و ملتی اورا می شناخت .آزاده مردی بیگناه در محاصره جلادان حکومتی جلادانی که با طنابی بر دست بدنبال گردن های افراشته می گشتند. او با درد واندوه شاهد شکنجه وشکستن دست نوید افکاری وتمنای او یرای دست کشیدن شکنجه گران از شکنجه بود.
زمانی که نادرستی قاضیان رادر صحه نهادن براعترافاتی اجباری نوید افکاری شنید، اعترافاتی اجباری که سر اورا بر دار می برد.روح آزاده اش طاقت این همه ناراستی ودروغ را نیاورد زبان به گفتن رازی گشود که جانیانش در هراس از افشای آن یودند .
زیر فشار وتهدید قرار گرفت اما تن به پستی حکومت خواسته نداد ویه زبان ونوشته بیان کرد آن چه دیده بود .اما در حکومت ملقب یه عدل علی قرار براعدام نوید افکاری بود قاضیان دستگاه قضا هیچ صدای اعتراض و شهادت بحق را برنمی تابیدند .چرا که حفظ حکومت اسلامی از اوجب واجبات بوده وهست ولو به قیمت قتل عام هزاران بیگناه .
مرگ مظلومانه شاهین ناصری جوانی که ببهای پذیرفتن شکنجه وزندان تنها به خاطر دفاع از حقیقت وحراست از جوهر انسانی خود که همانا تسلیم نشدن در مقابل زور واستبداد حاکم بود.محلی از اعراب ندارد.
اما برای ما مردمان سرزمینی که دیر گاهیست رسم و آئین جوانمردی درسایه چهل سال حکومت ریا ،دروغ ،فساد ،دزدی ،شکنجه وکشتار! روانمان تیره گردیده وبسیار سجایای انسانی زیر سوال رفته، درمحاق ناگزیری زندگی و سر خم کردن به گذرانی ناچیز در سایه سرنیزه قرار گرفته ایم ! چنین قهرمانی و پایبندی وایستادگی از جوانی عادی تلنگری است بر روح و جسم فرسوده ما! ضربه ایست برای بیداری غروری که سال هاست شکسته شده و می شود.
غرور حاصل از عمل کرد انسانی که بخاطر دفاع از حقیقت وپایبندی بشرف انسانی خود در مقابل استبداد ایستاد جان باخت اما چون دیگر آزادگان این سر زمین نام و آزادگی خود را برکشید وتن به سازش با جانیان حاکم نداد .
در سالگرد رویا روئیش با حقیقت وپای بندی به آن که در سیمای نوید افکاری اسرار هویدا می کرد واورا به نگاهداری از جوهر وشرف انسانی خود فرا می خواند اونیز تن بمرگی نا خواسته بدست جلادان سپرد تااز گوهری فراموش شده بنام راستی پرستی، پایداری بر حقیقت و دفاع از حق حیات انسانی دفاع کند.و آموزه ای باشد برای هر انسانی که قلبش بخاطر پاکیزگی اخلاقی وآزادگی سرزمینش می تپد. سرزمینی که روزی زرتشت آن راسرزمین آرامش خواند ! پندار نیک ،گفتار نیک و کردار نیک را برای آن ارزو کرد .
