دادگاه حمید نوری که متهم به «مباشرت در جنایتِ جنگی»ست و «قتل عمد»، از دهم اوت امسال (۱۹ مرداد ۱۴۰۰)، آغاز به کار میکند. این دادگاه مهم است و حساس؛ به ویژه برای ما ایرانیان. مهم است و حساس؛ چه، برای نخستین بار است که مسئلهی کُشتار بزرگ زندانیان سیاسی ایران در تابستان ۱۳۶۷ از سوی مقامات قضایی یک دولت قانونمدار ـ سوئد ـ بررسیده و بازبینی میشود. اینکه حمید نوری، این دادیار زندانِ گوهردشت به زمان «کُشتار بزرگ» در دادگاه استکهلم چگونه رفتار خواهد کرد و وکیل او چه راه و رویهای برای دفاع از موکلش در پیش خواهد گرفت، هنوز بر ما دانسته نیست. اما شاهدان و شاکیانی که در دادگاه شهادت خواهند داد، میتوانند وجدانهای بیدار جهان را آگاه کنند نسبت به یکی از موارد جنایت علیه بشریت و یکی از زخمهای باز و عمیق جامعهی امروز ایران که در گسترهی جهان کمتر شناخته شده است. در خور یادآوریست که شاهدان و شاکیان، زندانیان سیاسی پیشین و خانوادههای جانباختگان هستند.
این محاکمهی بیپیشینه، فضایی را فراهم میآورد برای بازگفتن و پژواک دادن روایتِ فراگیر «کُشتار بزرگ» ـ که از یاد نبریم ـ رهآورد سی و اندی سال شهادتِ دلیرانه خانوادهی جانباختگان است؛ درنگ کردن بر یادماندههای جان به دربردگان زندانهای جمهوری اسلامی و کاوشهای پژوهندگان تاریخ ایران این روزگاران. در این میان، چه بسا سویههای تازهای از رفتار زندانبانان و اعضای «هیئت مرگ» در زندان گوهردشت نیز نمایان شود.
دادگاه حمید نوری فرصتیست کممانند برای روشنگری دربارهی پیشینهی رئیس جمهور کشور ـ ابراهیم رئیسی ـ و جنایتهای انکارناپذیرش همچون یکی از چهار عضو هیئت مرگ که به دستور آیتالله خمینی بنیاد گرفت. این دادگاه میتواند گامی بلند باشد برای پیشبرد امر دادخواهی علیه جمهوری اسلامی.
من نیز به نوبهی خود آرزو دارم از این موقعیت به خوبی استفاده شود. به این معنا که کوشش شود به دور از گروهگرایی و تنگچشمی، با هشیاری و پایبندی به بنیادهای انسانگرایی و آزادگی، چند و چون جنایت و چهرهی جنایتکار، بیش از پیش از پرده برون افتد. از این رهگذر است که به باور من، جنبش دادخواهی ما جانی میگیرد، و پیکار دموکراتیک مردمان ایران زمین علیه نظام بیدادگر و تبهکار جمهوری اسلامی، گامی به پیش برمیدارد.
9 اوت ۲۰۲۱
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد