می روی باز مرا واله وحیران خواهی
تا چه سر داری از این دست که ویران خواهی
سال ها در طلبت نعرۀ پیدا کردم
چون تو را یافته ام ، گریۀ پنهان خواهی
زرد ِ پاییزم و در راه ِ زمستان پویم
تو نهال ِ نوِ شاداب و بهاران خواهی
مست ِ رنگ آوری ِ برگ ِ درخت ِ کهنم
توگل ِ تازه صفت، سبزی ِ بستان خواهی
دور شیدایی ما بر سر ِ بازار گذشت
تو بدین جلوۀ خوش ، گرمی دوران خواهی
با همه سخت دلی ، چشمۀ جانت دگر است
گر به یک جرعه، ز شعرم همه تاوان خواهی
نه سرابی ست که بینش پی ِ آب ِ تو دود
اربرای نظرش فرش ِ بیابان خواهی
محمد بینش ( م ــ زیبا روز )
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
