«هر که نا موخت از گذشت روزگار» بازگوید ازشرکت در انتخاب !قسمت دوم

انتخابات سال یک هزار وچهار صد نه یک عرصه برای انتخاب ریاست جمهوری بلکه عرصه میدان جنگی است با صف آرائی کاملا مشحص ،تابت که در یک طرف حکومت "جمهوری اسلامی" با سرکردگی خامنه ای وسرداران قد ونیم قد سپاه "سرکوب گران علنی مردم"! اندک نیروی باقی مانده از متعصبین مذهبی اصطلاحا عقیدتی ونهایت تعدادی نه چندان کم از عمله اکره مواجب بگیر،فاسد، رانت خوار،بی هویت که زندگیشان با تدوام حضور این حکومت ودر همین فضای بلبشوئی که کر فرمان کور نمی خواند وقانون وقانون مداری مضحکه ای بیش نیست معنی می یابد قرار دارند.

این بخش افرادکه عمده صف کشندگان حوزه های انتخاباتی حکومت هستند ترکییبی هستند از کسانی که در طی این چهل سال از قبل چسبیدنشان به حکومت به نان ونوا و مقامی رسیده اند، که جد اندر جدشان هم بخواب نمی دیدند. افرادی اکثرا با منشاء روستائی ،دلال های بازاری ،لات های کف خیابانی عمدتا طفیلی که زیر دست پای گنده لات های میادین پرسه می زدند ودر هئیت های عزا داری علم می گرداندند.مداحان با عقبه ای ازسینه زنان حسینی که نانشان ببرکت حمایت حکومت همیشه در روغن تفکر عقب مانده ترین لایه های اجتماعی می جوشد.بخشی ازکاسبان فرصت طلب که پرچمشان پیوسته در جهت باد قدرت میورزد.

بخشی از نیرو های سیاسی عمدتا اصلاح طلب که امروز دیگر نه عقیده آن ها بلکه وابستگی اقتصادی و اندک ولیمه نهاده شده در کاسه کدائی شان که زیر عنوان تلاش برای اصلاح رژیمی که خودشان بهتر ازهرکس می دانند تا چه میزان سقوط کرده وفاسد شده است صورت می گیرد. نیروهائی که دیگر نمی توان عنوان اصلاح طلب یا اعتدالی بر آن ها نهاد.نیروهای توهم آفرین که برای گرفتن بخشی از قدرت تن بهر ذلتی می دهند. چرا که تنها در همین حکومت معنی می یابند و حیاتشان بسته به تداوم این حکومت در هرشکل آن است .

از این روست که در طی این چهل سال جدا از تعداد انگشت شمار آن ها! همیشه اکثریتشان دور بر حاکمیت چرخیده ومی چرخند. دراین دوره نبز از کانال های مختلف به ولی فقیه تام الختیارو شورای نگهبان سیگنال می دهند .که اوضاع مساعد نیست! مردم دلسرد گردیده اند و فصد شرکت در انتخابات را ندارند! تنها راه پر شور کرد آن دادن امکان شرکت به یک چهره درجه اول اصلاحات است که می تواند باردیگر شور انتخابات را گرم ودر یک بر خورد چالشی مردم را پای صندوق های رای بکشاند!

داستان این دسته از اصلاح طلبان حکومتی درد آور ترین ودر عین حال توهم زا ترین عرصه انتخابات درهر دوره هست. بخصوص که هنوز می توانند روی جنبش سبز و برخی چهره های آن مانور دهند. ولو آن که شنیده باشند" اصلاح طلب،اصول گرا دیگه تمومه ماجرا!"

این که چنین تلاشی برای شرکت در انتخابات ودادن مانورهای این جنینی در این حال وروز تنگی معیشت مردم و مصیبت کرونا برای کشاندن مردم به پای صندوق های رای تاثیر گذار است یا نه ؟ با توجه به روانشناسی مردمی که خود هم بخشی از آن ها هستم باید مکث کرد.

مکث از این رو که آیا توده مردم نا راضی از حکومت ها که دیگر اعتمادی به حکومت ندارند! درهرشرایط پای استوار در برابر حکومت می ایستند یا نه؟ چه عواملی می تواند باعث سستی این تجمع نا راضیان شود وموضع آن ها را از تقابل به رای دادن بکشاند؟
مسلم این مسئله در اطاق های فکرحکومت ،اصلاح طلبان و اپوزیسیون جمهوری اسلامی بدقت مورد بحث است .چرا که بدون جذب توده مردم و وارد کردن آن ها در به عرصه کشمکش های سیاسی بنفع خود نانشان بی مایه فطیر خواهد بود.

متاسفانه مردم در کلیت خود بخصوص در ایران با وجود چهل سال فشار ،استبداد ،شاهد بودن بر جنایات رژیم ،تنگنا های اقتصادی و تکرار مرتب افسوس بر دورا سپری شده پهلوی، به آن درجه از ثبات فکری و استقلال فردی نرسیده اند که هر تک تک قادر به تجزیه وتحلیل او ضاع و نتیجه گیری مستقل وانتزاغی برسند.

تاریخ فکری و اجتماعی این سرزمین واثرات باقی مانده از سالها استبداد حکومتی حملات و تهاجم های فرهنگی از اسلام تا مغول ،تیمور و خمینی ،همراه با دیسپوتیزم آسیائی"شرقی" در این سرزمین بخصوص حکومت چهل ساله دینی آمیخته با هزاران شائبه ، توهم ، ومهم تر از همه عدم نظم اجتماعی وبه تبع آن نظم آموزشی وفکری که با بی قانونی وشکستن مرزها های قانون توام بوده! بحش زیادی از مردم را نه تنها از نظر اجتماعی وفرهنگی رشد نداده بلکه بی پرسیب نسبت به همه چیز بار آورده است .

بزرکترین خیانت وجنایت رژیم در بسط بی نظمی وبی قانونی وبیچهره نمودن مردم دربرابر حقوق شهروندی ،عدم پاسخگوئی آن ها نسبت به زیر پا نهادن معیار ها وارزش های اجتماعی است.

متاسفانه امروز کمتر کشوری را می توان یافت که مردم چه دارا ،چه فقیر,چه میانسال ،چه جوان ونسل جدید این چنین بی پروا تمامی ارزش ها و نرم های اجتماعی را زیر پا لگد مال کنند.بی پروائی ناشی از دیدن روزانه ده ها مورد از شکستن این ارزش ها توسط حاکمیت اسلامی توسط دستگاه مذهبی حاکم و بالاترین فرد آن ولی فقبه.

نمونه چنین بی قانونی و شکستن ارزشهای انسانی را امروز در برخورد حکومت ومردم نسبت به کرونا می توان دید.مردم شاهد این هستند که حکومت مطلقا غم مردم ندارد ورهبری که خود را برجان و مال مردم حاکم می داند نشسته در برج عاج زیر نطر ده ها پزشگ متخصص درباررهبری ! همان روزهای نخستین در آمدن واکسن کرونا از نوع سناتوری واعلای ان بهرمند گردید .برعکس مثال رطب خورده کی منع رطب کند نه تنها منع رطب کرد! بلکه منع ورود آن نمود .

طبق مرسوم سنواتی بودجه ای که باید به وارد کردن این واکسن تخصیص می یافت خرج صنم های حلقه زده به دور حکومت از حزب الله لبنان تا نیروهای حماس و پروژه ایران بر باده ده هسته ای گردید .

دولت کار گذار حکومت که بارای مردم انتخاب شده ودر عمل به فرمانبر حکومت تبدیل گردیده، بی لیاقت تر از آن بود که قادر به سرپیچی از اوامر دربار رهبری گرددودرجهت سلامت وحیات مردم گام بردارد.

بی نظمی وبی قانونی دستگاه اجرائی حکومت که با دست خالی مرتب شعار میدهد درعرصه اجتماعی متاسفانه ببهای گران تقابل مردم با دولت و زیر پا نهادن تمام نرم های مبارزه با اپیدمی کرونا تبدیل گردید. به بی پرنسیبی مردم در قبال خود ودر قبال جامعه! به زیرپا نهادن حیات وزندگی خود ودیگران! در یک فضای بدوی آمیخته با لج ولج بازی ، آمیخته با دهان کجی به حکومت منجر گردید.

"در شهر غلغله است مردم بعد از افطاری زده اند بیرون. برای شکم چرانی آن که ماشین دارد ودستش به جیبش می رسد تو خیابان های شمال شهر از شیمران تا قیطریه از قیطریه تا پل چوبی پشت هم صف بسته بوق می زنند .تمام جگرکی ها ،بستنی فروش ها بازند وصف طولانی برای بستنی! در جوب شهر هم در سطحی پائین تر همین وضعیت است. کرونا چکاره است؟ دادوبیدادحکومت وجریمه دویست هزار تومانی تردد شبانه را بگذارد در کوزه آبش را بخورد از وضعیت صد ها زن ایستاده بر کنار خیابان ها و کودکان خیابانی که این موقع شب زیر دست و پا ول می خورند نمی نویسم."گزارشی از تهران
لذت تقابل با حکومت که ناشی از نفرت مردم از حکومت ، از عدم رشد تفکر اجتماعی و حقوق شهروندی است باعث آن گردیده که تنها در یک واحد کوچک بیمارستانی ما شاهد مرگ متجاوز از پانزده هم وطن خود در رابطه با کروناباشیم.

این نوع تفکر وعمل کرد اجتماعی که با وجود نفرت مردم از حکومت وعدم اعتماد به اصلاح طلبان ، متاسفانه آبشخور اصلی حکومت و اصلاح طلبان حکومتی در بهره گیری از این همین نفرت بی پشتوانه فرهنگی ، در هم ریختگی خود ساخته است .همان چیزی است که آب به آسیاب رژیم می ریزد وامکان سوءاستفاده از کلیکتیو مردم را با مانور هائی که ریشه در همین شناخت از سطحی بودن،حریص بودن حتی برای گرفتن یک قیمه نذری،یک بن روغن از مسجد محل است را به حکومت و اصلاح طلبان می دهد .

خضلت بی ارزش کردن وقانون شکنی نرم های اجتماعی چه در رابطه با خود ویا دیگری! که در بطن خویش شخصیت مذبذب وبی هویتی را حمل می کند که قائم به فرصت طلبی برای دست یافتن به امکانات مادی است.

امکانی که اصلاج طلبان حکومتی با وجود تکرار این که مردم از این مرحله عبور کرده اند و حکومت برایش شرکت یا عدم شرکت مردم مهم نیست .خوب می دانند که اگر حکومت مویزی دندان گیربه کیسه شان بریزد می توانند سردی انتخابات رادر حد معینی به گرمی بدل نماند!

ادامه دارد