سالِ نو آمد زِ دنبال ِ بهار
شادمانی را کنون دستی بر آر
تا که دستت می رسد از حرفِ "سین"
هفت تایی را بِچین دیرینه وار
گرچه ، آسان نیست از ترسِ "کُوید"
جشنِ ما امسال چون پیرار و پار
این بلا هم بگذرد دل بد مکن
زندگی دارد بلاها بی شمار
تازه کن دیدار ها تا می شود
با رفیقان گفت و گویی تازه دار
رَنجِشی گر پارسال آمد پدید
چاره اش نرمی است امسال ای نگار
جشنِ نوروزی ترا فرخنده باد
هرکجا باشی وجودت بر قرار
***************************************************
نوروز کُرُنایی ۱۴۰۰
