رقص سپید کلا غ با برف
جشن درختان ورودها ست
غمگینم از آشفتگیهای جهان
بدیهای روزگار
آه های کهنه ای که مانده اند
درخویش خویشتن
ناله بس است
درنگی باید
ضیافتی ست امروز
در سکوت جنگل
شادمانه
پیراهن زرد و سرخ
به تن می کنم
آینه لحظه ها
دوربین عکاسی ام
را برمی دارم
شاخک نازک پروانه ی زرد
صدا می زند
آهای گل نرگس
آدم برفی آب می شود
می نگرم مست و مبهوت
چرخش رقص ستاره ای
از یخ روی دریاچه
جای پای آهوان
هنوز تازه است
باد می لرزاند
حس شوقی در من
دانه های سبز موسیقی
می پاشد به گوشم
چرخان می پیچم
گردا گرد بلوط وکاج
می رقصم روی تنه ی درخت
من می شوم ما
ما می شویم
حیرت سکوت
دیگر هی هی هیچ.....
2021 فوریه
شهلا آقاپور
http://www.aghapour.de/
http://www.galerie-benakohell.de/
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد