آخرین نوشته آقای تاج زاده "منتشر در هفته نامه صدا شماره چهل دو"که نصیحت حکومت می کند ودر نتیجه گیری هیچ مخاطب مشخصی ندارد نشان از سر درگمی غریبی میدهد که کسانی مثل آقای تاج زاده به آن گرقتار شده اند.کسانی که نه قادر به حل شدن تمام وکمال در حکومت ولائیند ونه مانند بسیاری از اصلاح طلبان رنگارنگ سابق امید از اصلاح حکومت بریده،دل به نواله ای ناچیز از خوان یغما بسته اند.اصلاح طلبانی که به قبول نقش دوم مکمل در حکومت تن در داده اند !کم نیستند این تعداد از اصلاح طلبان اصلاح شده.
اما دسته دومی کسانی هستند که درلباس ناصحان وهشدار دهندگان به حکومت تلاش می کنند ضمن انتقاد از عمل کرد رژیم از دایره او خارج نشوند وبا گرفتن سپری از نصیحت گوئی وخیرخواهی بر بالای سر ونشان دادن این که مستقل از هر جریان با انتقاداتی بر حکومت هنوزدر درون دل در گرو جمهوری اسلامی دارند وتمام تلاششان نجات این حکومت است وتداوم آن! با شعارهائی مانندولی فقیه سلطنت کند نه حکومت،سپاه بکار سپاهی گری بپردازد نه سیاستگری وتجارت! بلکه بتوانند مانع ازشکسته شدن آستانه صبر مردم و سرازیرشدن میلیون ها ایرانی بجان آمده در طی این چهل سال به خیابان ها گردند.وضعیتی که نه از تاک نشان بماند نه از تاک نشان.
هراسی که در جزء جزء نوشته ایشان موج می زند. از طرح اولیه ای سوریه ای شدن تا این نوشته آخر که از قول آقای سحابی گفته می شود:" سرنوشت جمهوری اسلامی با سرنوشت ایران فعلا به هم گره خورده است و سقوط اولی می‌تواند به سقوط دومی منجر شود. پس باید این مرحله را بگذرانیم تا سرنوشت این دو از هم جدا شود. بعد بحث عمومی کنیم که باید چه استراتژی‌ای دنبال شود."اما آقای تاج زاده با وجودیکه خوب می داند که دیگر مرحله ای برای گذر جمهوری اسلامی نمانده است.طعم شیرین قدرت ،ثروت و بلامنازع بودن زیر دندان شخص آقای خامنه ای،لذت قدرت برای نظامیان سپاهی همیشه در غارت و سر کوب که جای مردم همیشه در صحنه را گرفته اند چنان سکر آور وجادوئی است که آن ها هرگزاجازه نخواهند داد خللی در این قدرت سرکوب ایجاد شود.حکومتیانی که بهیچوجه حاصر نخواهند بود تن به عقب نشینی از سنگر هائی بدهند که گام بگام متاسفانه در بسیاری از مواقع از حمایت اصلاح طلبان نیزبر خوردار بوده اند عقب بنشینند وتن به حداقل آزادی های دموکراتیک بدهند.
امروزکار حکومت بجائی رسیده که طفل سبق خوان هم می داند برای جمهوری اسلامی هیچ چیزی مهم تر از تداوم حکومت نیست !"حفظ نظام از اوجب واجبات است!"تمام تلاش حکومت اسلامی سرکوب است برای استمرار.
اما چرا آقای تاج زاده با علم بر چنین ساختار قدرت وودیدن این همه بگیر،ببند ها ،شکنجه وزندان،اعدام های گسترده سیاسی دل به گفته آقای سحابی بسته منتظرعبور حکومت از این مرحله است؟ از نظر من جواب روشن است! شما هیچگاه به مردم مخالف حکومت ومبارزات آن ها دل نبسته وهیچ اعتقادی به جنبش توده ای ندارید.چرا که جز حاکمیت ونیروهای خود کسی دیگر را بحساب نمی آورید.
حال آنکه مردم بخصوص جوانان در اعتراضات اخیرنشان داده اند برای رسیدن به آمالشان وزندگی در فضای آزاد،امید بخش وشاد جوانی حاضر به آمدن درمیدانند ورهبران خود را نیز از دل خویش بیرون خواهند داد.بخش وسیع جامعه نه تنها از حکومت بریده اند بلکه همراه این گسست نفرت را هم جای گزین آن کرده اند! نفرت از رژیمی که کوچکترین حقی برای مردم قائل نیست,فکر های مالیخولیائی ولی فقیه وسپاه فرا تر ازخواست ونیاز مردم عمل می کند! چرا که تماما به فساد قدرت آلوده شده اند.
این حجم وسیع وگسترده اعتراضات ،این همه دستگیری های روزانه ،اعدام های شتابزده نشان از روح اجتماعی است که آرام آرام سر بر می آورد .آقای تاج زاده می توان معترضان یک ملت را بگلوله بست وکشت . اما نمی توان روح زنده شده یک ملت را بتمامی زندان کرد واز بین برد. بهر حال جائی باید نقطه پایان نهاده شود.هرگز نقطه پایان برای ملت ها نیست!
بعنوان یک مبارز سیاسی از شما می پرسم چه میزان به این پاراگراف آخر نوشته خود باور دارید؟آیا فکر نمی کنید چنین آدرس های آشفته با ته مانده همان خوش بینی های سابقتان که تلاش برای اصلاح وتغیر در رفتار رهبری را دنبال می کرد وهنوز نشان میدهد که دنبال می کنید باعث گمراهی وخلل در صف مبارزان ومخالفان رژیم نمی گردید؟
آیا به این چه که نوشته اید اعتقاد دارید ؟آیا ممکن اسـت که مستبدی چون آقای خامنه ای حتی لحظه ای منافع کشور را بر خود خواهی خدا گونه خود ترجیح دهد؟ دست از لجاجت ناشی از بی مسئولیتی وعدم جوابگوئی در برابر مردم بر دارد وطبق خواست شما "صداوسیما ملی شود و یک‌صدا نباشد؛ نظامیان به پادگان‌ها برگردند؛ دستگاه قضا مستقل شود و از همه مهم‌تر آزادی اندیشه و بیان و قلم و اطلاع‌رسانی و مطبوعات و همین‌طور آزادی انتخابات تامین و نظارت استصوابی لغو شود تا حاکمیت ملی و ملت معنا یابد"
جناب تاج زاده چرا نمی توانید با معترضان رژیم یک دله گردید ؟شما که ادعا دارید چو بید بر سر ایمان خویش می لرزید! آیا در وفاداری به این ایمان است که دل از حکومتی چنین فاسد بر نمی کنید ،یا ترس بقول خودتان بدتر شدن اوضاع از اینکه هست مانع می گردد؟
من نمی گویم که چون آرش جان در کمان بگزارید که این نه کاریست آسان که من وشما قادر به آن باشیم .اما قادرید که مانند صد ها مبارز سیاسی مانند نوری زاد ها بتمامی رخت آلوده شده به چرکاب حکومت اسلامی از تن بر کشید .بنویسید تمامی حقیقت را واینکه امیدی به این حکومت ایران وایرانی بر باد ده نیست! یا این که سکوت کنید!
دولا دولا شتر سواری ممکن نیست . نمی شود با دست پس زد وبا پا پیش کشید.
شما هرگز نه این نسل جوان را با تمام مشکلات ونارسائی هایش در میدان دیدید و نه هرگز قدمی جهت نزدیکی به مخالفان جدی حاکمیت بر داشتید .اپوزیسیون خارج از کشور که جای خود دارد.شما همان اصلاح طلبی هستید که هنوز بتمامی اعتقاد خود به کوتاه آمدن رژیم را از کف نداده وهیچ نیروئی جز خود و طرفداران اسماء اصول گرا رسما تمامیت خواه! مجموعی از آتش به اختیاران ونیروهای سرکوب وذوب شده در ولایت نیستند نمی بینید!
این انتقاد ازعمل کرد ولایت نیز چیزی را حل نمی کند! چرا که مردم ده بار بیشتر وروشن تر بیان می کنند.شما متاسفانه بعنوان کسی که می خواهید نشان دهید غم خوارمردم وآینده ایران هستید اما تمام این نوشته نشان دل مشغولی شماست نسبت به از کف رفتن حکومت اسلامی وخارج شدن مهار کنترل از دست حکومت!
براستی مردم چگونه باید در مقابل این رژیم که حاضر به هیچ عقب نشینی نیست بایستند؟ آیا نرخ ایستادن ودر گیری هزینه اش بیشتر از این وضغیت جهنمی و مرگ تدریجی یک ملت است؟
خوب می دانید گفته های خانم فائزه رفسنجائی بازتاب واقعی افکارعمومی است او شهامت ابرازش را داشت! شما نه! از این روست که می گویم:"ناراضی از امروزید! نگران ازآینده حکومت ! ترسان از برآمد مردم"
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
