نزدیک به 50 سال از ان شب میگذرد که مردم ایران بر صفحه تلویزیون دفاعیات خسرو گلسرخی و کرامت دانشیان را دیدند.حادثه ای که تا به امروز از یاد نرفته است.در کنار ان دو نام آور،قامت طیفور بطحایی همشهری جوان سنندجی ما، که ساکت و آرام در ان نمایش تلویزیونی به نقطه ای دوردست چشم دوخته بود، نیز در ذهن مردم شهر و دیار ما حک شد و در یادها ریشه دواند و ماندگار شد.او ابتدا با هفت همبند دیگر به اعدام محکوم شد، حکمی که به حبس ابد تخفیف یافت و زنده ماند.
پنج سال بعد، هنگامی که قیام مردم ایران در زندانهای حکومتی را گشود، استقبال باشکوه مردم سنندج از طیفور بطحایی،گواهی بود بر قدردانی مردم از مبارزان راه آزادی و آرمان عدالت گستری.
طیفور بطحایی، فرزند محمد امین، از فرهنگیان خوشنام شهر سنندج، در سال 1326 در محله جورآباد سنندج چشم به جهان گشود.بعد از گرفتن دیپلم در زادگاهش و گذراندن دوره سپاهی دانش در روستاهای ترکمن صحرا، به توصیه برادر یزرگش در مدرسه عالی سینما و تلویزیون تهران شروع به تحصیل کرد. او بعد از اتمام تحصیلات دانشگاهی در شهر شیراز شروع بکار کرد و در همین دوران با کرامت الله دانشیان اشنا شد، موضوعی که زندگی او را متحول کرد و تا زمان مرگ متاثر از ان بود. طیفور بطحایی فرزند و محصول دوران ارمانخواهی چپ در ایران بود، سالهایی که با بذر وفاداری و عشق آبیاری شدند و گذشتن از جان و آفریدن حماسه را بر تارک خود داشتند.
بعد از آزادی از زندان و پیروزی انقلاب، حوادث کردستان و مبارزات مردم با رژیم جمهوری اسلامی، عرصه تازه ای را به روی طیفور بطحایی گشود. او به حزب دمکرات کردستان ایران پیوست و بعد از جنگ کردستان، راهی کوهستان های این سرزمین شد تا با رژیمی که اکنون بیش از چهار دهه است که با جنایت و کشتار مردم به حیات ننگینش ادامه داده است، مبارزه کند. دورانی که برای او سرشار از تجربیات زنده و آشنایی از تزدیک با مردم ان دیار بود و منشا الهامات هنری او شد.
طیفور بطحایی بعد از ترک کردستان راهی غربت شد و کشور سوئد را برای ماوا و مسکن زندگانی خود در سالهای تبعید برگزید. از آن ببعد تا زمان مرگش در این کشور مجالی یافت تا از مهارتش در عرصه فیلم و سینما، برای به تصویر کشیدن خاطرات خود و مبارزات مردم کرد، که در کوله بار زندگیش جمع اوری کرده بود، استفاده کند و به خلق آثار متعددی نایل آید.
فیلم های مستند "رنج" ، "نان و ازادی"، "کوچ"، "روشنایی شمع ها" و همچنین رمان های "زندگی در باد" ، "سفر خیال" و .... از یادگارهای بجا مانده از او هستند.
طیفور بطحایی تا لحظات آخر زندگی پربارش به آنچه باور داشت، وفادار ماند و شیوه زندگیش گواه این مدعاست. قلب این روشنکر هنرمند و انقلابی کرد، در روز پنجشنبه 20 شهریور 1399، بعد از سالها دست و پنجه نرم کردن با سرطان برای همیشه از طپش باز ایستاد.
ما یاران، همشهریان و دوستان قدیمی طیفور، یاد و خاطره او را گرامی میداریم و ضمن تسلیت به همسر گرامی ، فرزندان و اعضای خانواده اش، خود را شریک اندوه و همدرد انان میدانیم.
یادش با ما خواهد ماند.
امضاء: پری فاطمی، دکتر خلیل رشیدیان،ارسلان پورقباد،خلیل حواری نسب،عنایت مودتی،یدی بلدی،توفیق سهرابی،مسعود مردوخی،فرهاد سارایی،جمال زارع، همایون شعبانی،نجم الدین یخچالی، بهمن علیپناه، آفاق طوفانی،جهانبخش رستمی،باسط حواری نسب،امیر نژادیان،سنبل صادق وزیری،کورش ناظری، زیبا طوفانی،احمد حسینی،بهمن درویشیان،جمیله رشیدیان،فرزاد سارایی،مهناز نقشبندی، هادی حجت الساداتی،سلام سبار،بهزاد لاهورپور،سوران سلیمی،محمد غلام ویسی و صدیق سیدالشهدایی.
