برای بچه های خونین کفن ما
و اسیران اردوگاه های حکومت اسلامی ایران
من کافرم
بر کفر خویشتن
ایمان دارم
و از خدای شما و نظام و رهبرتان
چون روح مرگ
بیزارم
بر باد° باد
جانِ جهانْْتان
در گرد بادِ پُر تّفِ توفانِِ مردمان
برچیده باد خیمه ی بیداد
در شعله ی شکفته ی فریاد
وگُر گرفتن عمامه ها و عبا ها
و ریش ها و ردا ها
ایرانِ ما
جهنمتان باد
غاصبان
■
روزی اگر که " غُصه سر آید "
بر گورِ امامِ جماران
سر دسته ی تمامِ جباران
خواهم نوشت
با تُف و تحقیر :
نفرت به تو
و دودمان و تبارت باد
ای سیّدِ اسیر کُشِ جلاد!
نفرت به جانشینانت
نفرت به زاد ورودت باد
■
من کافرم
به کفر خویشتن
ایمان دارم
و از خدای شما و نظام و رهبرتان
چون روحِ مرگ
بیزارم
اینجا ;
براین سراچه ی تبعید
امروز ، مثل همه روز
منتظر
همدستِ موج
موجِِ
مردمِ در اوج
با عشق وکینه
می رانم
تا این فلاتِ سوخته ی خونین
مثل بهار تازه نفس
سبز و تّر و جوان بشود
چون باغ عاشقان بشود
دریا هوای توفان دارد
می دانم
می دانم
می دانم
می دانم
پس با شما دلیران
انبوهْ مردمان
بر موجِ سرنوشت
می رانم
می رانم
می رانم
می رانم
پاریس ششم مرداد ١٣٨٨
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
