مات کرده
نظمِ مرگ سالار را
حصرِ
طبیعت ناَسازگار
آوازهای پرندگان
اکنون
نغمه هائی مانند
نورس
و
گوش نواز
پرتابه ایم انگار
از
جهانی نا آشنا
باشد ، که
در جهانِ
سزاوارِ انسان
فرود آئیم
در سوگ
از دست دادنِ
عزیزترین هامان
مادر - زمین
اکنون
سوگوار است
و
اندیشناک
مادر - زمین
نادانی
و
نامهربانی
آدم وارگان
را
خواهد بخشید
من ، امشب
نگرانِ نگهبانانِ
هستیِ انسانم
نگرانِ آنان
که
تاوانِ
جهالتِ ما را
در خط اول عشق
با جانِ شیفته
تاخت می زنند
و
دانه ، دانه
در دامان مادر
به میهمانیِ
خاک میروند
من ، امشب
برای یکی شان
بی قرار و دلتنگم
برایِ
فرزندم
پاريس _ ۲ آوریل ۲۰۲۰
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد