سرو بی ثمر

چگونه بی ثمر توان بود آیا؟
وقتی که سروِ بی ثمر را
بیهوده شاه درختان نامیده اند.

اصل با بر و باری است
که حاصل می گردد،
دمبدم و مضاعف.

نه بی ثمری ئی
که تنها بیهودگی را رهاورد خویش پندارد.

شاید به همین دلیل است
که ما خویش را نوکر توده می نامیم
چرا که از درخت وجودشان میوه ها می روید
و دشمنیم با آنانی که با تمام پز عالی،
بی ثمرند.

بیهود سرو بی ثمر را
ایستاده نامیده اند.
وقتی که با بر و بار٘ در ختان، افتاده اند
و شرم بر چهره هایشان
نشان از بر و باری دارد
ـ فزاینده!


سرو را باید از حکمرانی بیندازیم
و با بر وبار٘ درختان را
تاج سر آدمیت کنیم.
چرا که اصل با بر و بار دادگی است
نه بی ثمری.