تقدیم به مبارزان راه آزادی
در این روزها،
که باغ
میعاد گاه پروانه هاست.
غمگین،
به پروانگان میهن ام،
می اند یشم
که جسم شان،
رنجور تازیانه
و روح شان،
آماج د شنام تبهکاران است.
به جرم آنکه،
بر خاسته اند
تا آزادی را
با صد دهان،
فریاد
و نهال جمهوری را،
با خون خویشتن آبیاری کنند.
دریغ و درد،
که امید مرگ جلادان را
درغربت،
بگور بریم.
تیر ماه ۱۳۸۸
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
