شور ِ دوران قدیم و جمع یاران یاد باد
هم عرق ، هم آبجو، هم آرزومان ،یادباد
شمس ،یعنی آبجو، ودکای بالزام جای خود
یاد "قزوینکا" ،بُغُوز، یادِ مانوک جان ،یاد باد
دفترِ پاکیزه ی صد برگ، مشق ِ خط خطی
بعد ِ آن دارا و آذر از دبستان یاد باد
سالهای نو جوانی را بطالت برد و خورد
انتظار ِ دیدنت در زیر ِ باران یاد باد
ذهن ِ روشنفکری ام را نثرِ "فردوسی" خوراک
بولتن قرتی گری ، اسمش "جوانان" یاد باد
جامه های وصله دار و دست وپای زخم و زیل
سردی و سرمای دی ،فصل ِ زمستان یاد باد
پَرسه های بی هدف اینجا و آنجا ؛ هرکجا
کوچه های تنگ و تار ِ "عود لاجان" یاد باد
ابتدای پهلوی "کوکب امان" درجنب ِ آن هم "بتهون"
کسبشان سگ خور شد امّا، نام ایشان یاد باد
روزهای خشم ِ دانشجو و باتون ِ پلیس
درمیان صحن ِ دانشگاه ِ تهران یاد باد
گرچه از شبنامه ها طرفی نبستم من ولی
خواندن بعضی کُتُب در کنج زندان یاد باد
خلوت غمگین تهران جمعه هنگام غروب
گوشه ی دنجی کنار مهربانان یاد باد
جمعه ها ،پس قلعه ودر بند و رود و صخره ها
موع برگشتن از ،تجریش و شمران یاد باد
ما که اهل ِ ویسکی و کوکتل ! نبودیم ای رفیق
بطر ِ ودکای سگی، کوبیده ،ریحان یاد باد
دلخوشی های قدیمی مانده جایی دور دست
از تمام لحظه هایش- سخت و آسان- یاد باد
پشتِ دیوار ِ قطور ِ بهمنِ پنجا و هفت
آنچه باقیمانده از آن روزگاران یادباد.
****************************
پانزدهم سپتامبر 2018. مریلند
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
