بوی باران، بوی سبزه، بوی خاک
شاخه های شسته، باران خورده، پاک

بوی باران، بوی سبزه، بوی خاک
شاخه های شسته، باران خورده، پاک
آسمان آبی و ابری سپید
برگ های سبز بید
عطر نرگس رقص باد
نغمه ى شوق پرستو های شاد
خلوت گرم کبوتر های مست....
نرم نرمک میرسد اینک بهار
خوش به حال روزگار
خوش به حال چشمه ها و دشت ها
خوش به حال دانه ها و سبزه ها
خوش به حال غنچه های نیمه باز
خوش به حال دختر میخک که میخندد به ناز
خوش به حال جام لبریز از شراب
خوش به حال آفتاب

نیاكان ما پس از دوازده روز جشن که یاد آور دوازده ماه سال است، روز سیزدهم را پایان جشن بزرگ نوروز می دانستند. امروزه هم هنوز روز سیزدهم فروردین همانند شب پایانی چهارشنبه سال جایگاه ویژه‌ای دارد. اگر با چهارشنبه ‌سوری به پیشواز نوروز می ‌رویم، با جشن سیزده بدر همراه با شادی به (بدرقه) آن می ‌رویم. آنان از بامداد روز سیزده فروردین سفره نوروزی را بر می چیدند و سبزه ها را با خود بر می داشتند و به دشت، بیابان و کشتزارها می بردند و به آب روان می سپردند آرزوی بارش باران و سالی پر از فراوانی و شادی می كردند. آنان در زمین تازه روییده و سرسبز و آکنده از انبوه گل و گیاهان بیابانی به شادی، ترانه سرایی، پایکوبی، بازی های گروهی، بادبادک پرانی، سوارکاری، آب پاشی و آب بازی می پرداختند و با گرد آوری سبزه از دشت و كوه به پختن آش و خوراکی های ویژه می پرداختند، که همه ریشه در فرهنگ زیبای ایرانی دارد و آن شاد کردن، خنداندن و آشتی و در پی آن فروریختن اندیشه های پلید و تیره است.



در سیزدهمین روز فروردین ماه، روزی که دستهایمان را با سبزه ها گره میزنیم وجان طبیعت ونوروز وگردش وشادی وهمبستگی را در آخرین روز نوروز گرامی میداریم. در روزیکه دروغهای سیزده واول آپریلی، ما را به دوازده فررودین 58 پرتاب میکند و وعده های خمینی وروحانیت ، اب وبرق مجانی و مسکن وآموزش و بهداشت همگانی ورایگان و آزادی واسلام رحمانی وعدل علی که میخواست انسان ایرانی را به مقام راسخ انسانیت برساند وبه این ها هم راضی نباشد!!به روزیکه پایه های بزرگترین تبهکاریهای اجتمایی وسیاسی در کشور ما ریخته شد وبیعتی که در شکل رفراندم با تقلبی بزرگ به جامعه حقنه شد. روزیکه بقول خمینی–روز نخستین حكومت الله است – از بزرگترین اعیاد مذهبی و ملی ماست . ملت ما باید این روز را عید بگیرند و زنده نگه دارند . روزی كه كنگره‌های قصر 2500 سال حكومت طاغوتی فرو ریخت و سلطه شیطانی برای همیشه رخت بر بست و حكومت مستضعفین كه حكومت خداست به جای آن نشست. به تصویرها نگاه کنید وتصوراتی که مردمان آن دوره از اسلام وحک.مت آینده داشتند!!
12 فررودین 58 ، روزی است که بساط انکار و نفی مخالفان برقرار شد روزی که مردمان کرد وترکمن و بلوج وخوزستان ،مردمان لاییک وآزاده ،احزاب مترقی همچون سازمان جریکهای فدایی خلق،حزب دمکرات کردستان، حزب زحمتکشان کومله،جبهه دمکراتیک ،مجاهدین ، گروههای ونهاد های مستقل زنان، نویسندگان وهنرمندان این رفراندم بیعت با روحانیت وخمینی و جمهوری اسلامی را بایکوت کردند،روزی که میلیونها نفر درخانه نشستند ویا در خیابان وکوجه ومحله به بساط بیعت اسلامی بی اعتنایی کردند و به آن نه گفتند.

دولت موقت بازرگان علیرغم نق ونوق های اولیه در گنجاندن نام دمکراتیک به اسلامی، نه تنها در مقابل قدرت وهژمونی آیت الله خمینی ، تن به نسخه جمهوری اسلامی نه یک کلمه کم ونه یک کلمه بیشتر داد. ، بلکه به ارکستر دروغ آماری روحانیت پیوست وجشم بر دروغهای آماری بست آمارها را ابتدا 15 میلیون شرکت کننده وسپس 20 میلیون اعلام کرد وچشم بر پرکردن صندوقهای رای توسط اوباشان اسلامی وبازار وروحانیت بست تا پیوند روحانیت ونهضت آزادی در قدرت پس از انقلاب 57،بر بستری از دروغ ودشمنی با آزادی وبرابری ولائیسه برقرار ماند.
که در آخرین روز از نوروز ،مردمان 13 سنک از زمین برمیدارند وآنرا به یکباره پشت سرشان میاندازند و بسیارانی سبزه های گره زده را بر آب میاندازند تا سختی ها وزشتیها پایان یابد وسختیها بگذرند وامیدهای شان با طبیعت وآب وزمین پیوند بخورد وچون سبزه وشکوفه زایش یابد،متولد شود ،شکوفا شود وجهان را زیبا کند....مردمان ایران در سیزده بدرشان باید دوازده بدری را که ازسال 58 زندگی هایشان را به یغما برده وجز بلا ودردو جنگ وحرمان نیاورده را از زمین بروبند تا زندگی دوباره جان گیرد.