از جهان آرزوئیتان می‌سرودید:
سوختیم درآرزوی آن جهانی
که انسان بی‌هیچ پلیدی
می‌آورد بخانه‌اش نان خویش را
بی‌هیچ شرم، می‌نشاند به‌سفره، کودکان خویش را
و نمی‌گرید هیچ مادری
بر سفرهُ خالی، در پستوی خانه‌اش.
می‌سرودید، می‌سرودید
چونان آتشفشان
**********
و در دلمان چه آتشی بپاست
از خاطره و آرزویتان
در حیاط خلوت یانکی‌ها، هنوز هم
بی‌فروش تن
نان به سفرهُ مردمان، نزول اجلال نمی کند.
٢٦.١١.٢٠١٦
نظرات خوانندگان:
خجسته باد جهان آرزوييتان
فرناز ملك 2016-12-01 06:16:00
|
بسيار عالى بود، لذت بردم و به فكر فرو رفت. |
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
