دمکراسی نه قانون است, نه مرام و مسلک و نه کالایی که آنرا خریده و انبار کرد تا درزمان احتیاج از آن بهره برد. دمکراسی فرهنگ جامعه میباشدواستقرار آن به سالها بلکه نسل هاآموزش و تمرین نیاز دارد. در زمان انقلاب مشروطیت, دمکراسی در ایران چیز نشناخته ای بود و پس از سالها دیکتاتوری, زمانی که مردم به پای صندوق رفتند به دلیل فقدان تجربه و تمرین," عمامه " را انتخاب کردند.
مشابها مصری ها پس از انقلاب, به اخوان المسلمین رای دادند ولی سکولارها با استفاده از تجربه ایران به سرعت پس کشیده و نظامیان حساب انقلاب را رسیدند.
تحریم غیر فعال در بهترین حالت, پیوستن به جمع تماشاچیان است که وجود آن اگر بدتر از عدم نباشد بهتر نیست. مشارکت در انتخابات با افکندن رای منفی به صندوق جهت کاندید های استصوابی و کوشش بر نظارت در شمردن آرا, بهترین گزینه در آموزش و تمرین دمکراسی برای روز " واقعه " میباشد. |