یادمان رفت
می دانی که تاریخ نیست
هنوز حرف روز است
چند نسل که برگردی عقب
آنان خواهند گفت
تکراری از فاجعه
و لکه ی سیاهی
نشسته بر پیشانی تاریخ
چندین نسل سوختند
و صفی، از عاشقان ایستادند
در مقابل جوخه ها..
و نسل هایی که زیر آوار کودتا
بشارت دادند
(ما رفتیم...
شما راه را ادامه دهید).
و سر سلسله جنبان قافله
روزبه...
آخرین پیام رسان
با چشمان باز با ما سخن گفت
امروز نیز رساتر
می شنوی، گوش فراده...
می دانی...
روزبه..، حرف روز است
و تاریخ یک ملت
و سینه سرخ زحمت کشان
که با آن نفس می کشند
و رنج کشیدگان
با زبان سرخ او
چنگ بر تباهی و سیاهی می زنند
28 مرداد روزی ننگین...
یادمان نرفته
آواری از پی آوار
دزدانی از پی فرصت
جانشینان کودتایی ننگین
امروز فرزندی نا مشروع
به بار نشانده
خصمی بر خواسته از خاکستر
که شمارش مرگشان
دیرگاهیست
بر زبان ملتی بزرگ
تکرار می شود..
یادمان نرفته
رحمان 01/ 06/94
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
