در وحلۀ اول
خواسته ام این بود که پاره هائی با خود بیآورم
از خانه های پیشینم
نزدیک بود به غرق کشتی بیانجامد
بس که این مسئولیت سنگین بود
(از مجموعۀ سفر های جوهری voyages encrés)
امواجی بلند
همچون برجهائی
که در شهر های بزرگ می بینیم
فرو کوفته اند
ناو را
ما جان سالم به در می بریم
به یُمن لبخند
یک پری دریائی
( از همان مجموعه)
زمانی که بندر را ترک گفتم
شب شده بود
باران همچون سیل فرو می ریخت
پنجره ها را باز ِ باز گذاشتم
پشت سر، به گاه عزیمت
برای پرندگان
(از همان مجموعه)
معاشرت با دیوانگان این جهان
گاه مرا عاقل میکند
( از مجموعۀ راههای مخالف Les chemins contrariés)
دیروز مردی بودم
با اعضای پراکنده
مقیم خون خویش
امروز در جستجوی
پاره های تنم هستم
ولی چه کسی فردا
پیوند می زند از هم گسسته را
وصل می کند، بریده را
به هم می آورد پاره های پراکنده را؟
( از مجموعۀLes chemins contrariés )
اشعاری که از نظرتان گذشت، ترجمۀ چند شعر از دو مجموعه شعر شاعر فرانسوی، ایرانی پاتریک نوائی ست.
او از پدری ایرانی و مادری فرانسوی، زاده برتانی به دنیا آمد. حساسیت و علاقه پدر را نسبت به فرهنگ ایرانی از او ارث برد و سختگیری مادر نسبت به زبان فرانسه و ریشه دواندن در آن، پاتریک را به تسلط به زبان و ادبیات مادریش رهنمون گشت. پاتریک فراموش نکرده است که در دوران نوجوانی به هنگام یادگیری حکایات لافونتن، چگونه پدر با شنیدن درسها، ریشه این حکایات را که کلیله دمنه بوده است، به او یادآوری میکند. تأثیر فرهنگ و زبان پدر روی فرزندان، مادر را ناراضی میکند و به پاتریک جوان که شیفتۀ غرقه کردن خود در فرهنگ و زبان پدری ست، عرصه را باز نمی گذارد. اما گوئیا هیچ مانعی نتوانسته در این میان برای آنکه اشعار پاتریک نوائی هر چند به زبان فرانسه نوشته شده اند، روحی عمیقاً ایرانی را عرضه کنند، کارگر افتد. روح خیام، مولوی، غم هجران و سرگشتگی بر زمین در جوهر این نوشته ها چنان عیان است که منطقی می نماید اگر مقایسه ای با اشعار سهراب سپهری در موردشان انجام گرفته باشد. آرزوی سفر به فرهنگ و سرزمین پدری در کار های نوائی به صورت جستجوئی دائم خود را نشان میدهد، سفری که علیرغم انگیزه مدام برای صورت گرفتنش، انجام نمی شود.
سفر و هجرت تا آنجا سوژه های مورد علاقۀ این شاعر و نقاش بوده اند، که در سال 2001 مجلۀ Migraphonies را بنا می نهد تا به مطالعه ادبیات و موسیقی جهان اختصاص یابد.
پاتریک نوائی علاوه بر انتشار چندین مجموعه شعر و برپائی نمایشگاههای نقاشی، سردبیر ی مجله ادبی نیز بوده و همچنین در نقد ادبی نیز فعال بوده است.
به عنوان هنرمند در یک مرکز درمانی ، مدتی نیز به اداره کارگاه نویسندگی پرداخته است. هدف این کارگاه ترغیت بیماران روانی به نوشتن بوده ، تا در کتابی بصورت مجموعه منتشر شوند. این تجربه را نیز پاتریک نوائی با موفقیت به پاین برده و کتاب به نام Hors du sillon منتشر شده است. پاتریک از ملاقات با این افراد که اغلب از بیماری های روحی برخاسته از غربت رنج می برده اند خاطرات تلخ و شیرین بسیار بیاد دارد.
برخی از دست آورد های ادبی و هنری پاتریک نوائی :
چند مطالعه ادبی تا امروز روی اشعار پاتریک نوائی انجام گرفته است. از آنجمله اند:
تصویر ایران در اشعار پاتریک نوائی
پایان نامۀ کارشناسی ارشد زهرا تقوی دانشگاه آزاد
-L'image de l'Iran dans la poésie de Patrick Navaï, mémoire de maitrise de Zahra Taghavi Fardoud sous la direction du Professeur Mohammad Ziar. Université Azad de Téhéran. 2010
-Itinéraire de l'objectivité dans la poésie de Patrick Navaï et Sohrab Séperhi. Article de Mohammad Ziar et de Zahra Taghavi Fardoud. Revue des Etudes de la Langue Française. Revue semestrielle de la Faculté des Langues Etrangères de l'Université d 'Ispahan. Troisième année, numéro 7, Automne-Hiver 2012.
پایان نامۀ کارشناسی زید روآب، داشکره ادبیات و علوم انسانی تونس
Transparence et opacité verbales dans L'écho des dits et Les cœurs apostrophés de Patrick Navaï. Mémoire de Master de Zied Rouabeh sous la direction du Professeur Ridha Bourkhis. Université de Sousse. Faculté des Lettres et des Sciences Humaines de Sousse. Année universitaire 2013-2014. Tunisie.
شماری از تابلو های پاتریک نوائی وارد موزه ها شده اند. از جمله در موزه Singer-Polignac پاریس و موزه بین المللی شهر نیس Musée International d’Art Naif Antole Jakovsky à Nice.
Patrick Navaï
Il participe en 2014 avec l’écrivain et éditeur Daniel Besace à la création de la revue littéraire Transpercer publiée aux Editions Carnets-Livres.
Il a publié plusieurs recueils poétiques dont L'écho des dits et Shams le musicien aux Editions l’Harmattan et Les cœurs apostrophés aux Editions Chloé des lys. Deux livres d’artiste ont vu récemment le jour : Voyages encrés suivis de Les chemins contrariés aux éditions Carnets-Livres et Seuils de solitude avec Angèle Paoli chez Marc Pessin, aux Editions Le Verbe et L’Empreinte.
Il aime également irriguer de ses textes et encres des revues comme Missives, Diérèse, Le Pont, Poésie Première ainsi que diverses anthologies.
