در شرایطی که خاورمیانه در آتش جنگ بدون جبهه و بیرحمانه ای میسوزد، چهارپاره کردستان نیز هرکدام مسائل و مشکلات خاص خود را دارند، کردستان سوریه پس از سالها سرکوب و تبعیض که خاندان اسد بمردم کردستان روا داشتند و از حقوق سیاسی اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی نیز محروم بودند، اما در این برهه از زمان در نبرد تاریخ ساز کوبانی حماسه ای از رنج، مقاومت و از خودگذشتگی را در تاریخ مبارزات آزادیخواهانه ثبت کردند و بنمایندگی از سوی آزادیخواهان و عدالت خواهان جهان در برابر آدمخواران خونریز داعش ایستادند و رسالت تاریخی خود را در مبارزه با ظلم و جهل بانجام رساندند، نقش زنان کرد سوریه در این حماسه بسیار تعین کننده بود که چگونه با رشادت و فداکاری نبرد برای آزادی و نپذیرفتن اسارت و بندگی را با عشق بزندگی و سرزمین خود پیوند زدند و مایه مباهات زنان آزاده جهان شدند. نقش اعضای پ ک ک در دفاع از کوبانی نیز فراموش ناشدنی است.
در کردستان عراق، داعش با تهاجم خود قصد تسخیر کردستان عراق و کشتار مردم و فروش زنان را در بازارها داشت که با مقاومت پیشمرگه ها و مردم کردستان مواجه شد، نیروهای مقاومت کردستان عراق هر چند از سلاح سنگین و موثر برخوردار نبودند و در آغاز نیز شهر شنگال را از دست دادند اما با اتحادی یکپارچه در برابر پیام آوران جهل و جنایت و آدم سوزی ایستادند و اجازه تعرض بیشتر را بآنان ندادند و این مبارزه همچنان ادامه دارد.
کردستان ایران هرچند از حمله جنایتکاران داعش مصون است اما همچنان شاهد سرکوب آزادی هاست و موج اعدامها، زندان و شکنجه تداوم دارد.
کردستان ترکیه که سالهای خونین را از سرگذرانده است در چند سال اخیر از آرامش نسبی برخوردار بود، در این سالها گرایشاتی در جهت حل مسئله ملی از طریق صلح آمیز و مذاکره در میان نیرو های فعال کردستان ترکیه قوت گرفته است و حزب کارگران کردستان ترکیه یعنی پ ک ک بارها اعلام کرده است که مسئله کردستان راه حل نظامی ندارد هرچند که این حزب هم چنان با نیروی عظیم و متشکل و کارآزموده خویش و حمایت بیدریغ مردم کردستان از آمادگی لازم برای مبارزه مسلحانه در طولانی مدت برخوردار است.
از سوی دیگر از شیوه های کردستیزانه و شوونیستی دولت ترکیه نیز تاحدودی کاسته شده است اما هیچگاه یک راه حل مشخص، جدی و پیگیر از سوی دولت ترکیه برای حل این معضل دیرین ارائه نشده است.
اگر پیام عبداله اوجلان در نوروز امسال خطاب بمردم کردستان و پ ک ک برای برگزاری کنگره و نتایج صلح طلبانه آن مورد پذیرش دولت ترکیه قرار گیرد میتواند فصل نوینی را در تاریخ مردم کردستان پس از 90 سال ستم قومی بسوی صلح و آشتی رهنمون گردد.
تاریخ 90 ساله مبارزات مردم کردستان برای کسب آزادیهای اساسی و علیه ستم و تبعیض سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و زبانی همواره با سرکوب خشن و وحشیانه حاکمیت شوونیستی ترکیه روبرو شده است. در این سالها صدها روستای کردنشین ویران شدند، شهرها بارها بمباران گردیدند، دختران و زنان مورد تجاوز قرار گرفتند، پیرزنان و پیر مردان مورد هتک حرمت قرار گرفتند، دهها هزار نفر کشته شدند یا زندانی و مورد شکنجه های وحشیانه قرار گرفتند و گفتگو بزبان کردی نیز ممنوع بود. در اوائل دهه 80 میلادی عبداله اوجلان و همفکرانش حزب کارگران کردستان ترکیه را بنیان نهادند و بعلت سیاستهای کردستیزانه حاکمیت با استقبال جوانان آرمانخواه روبرو شد و گروه، گروه جوانانی که از ستم قومی و بی عدالتی بستوه آمده بودند در کوهستانهای کردستان به صفوف پ ک ک پیوستند زیرا تنها راه کسب مطالبات عادلانه خود را از طریق مبارزه مسلحانه با رژیم کردستیز ترکیه قابل تحقق میدانستند، در این مبارزه خونبار که بین ارتش شبه فاشیستی و نژادپرست ترکیه و پیشمرگان پ ک ک رویداد دهها هزار نفر جان باختند و مردم تحت ستم کردستان بخاطر حمایت از پ ک ک بیش از پیش مورد ستم قرار گرفتند و رنج های زیادی را متحمل شدند اما همچنان از مبارزات پ ک ک حمایت می کنند.
در پی دستگیری یا در واقع ربودن عبدالله اوجلان در سال 99 که با یک توطئه بین المللی همراه بود، اوجلان به حبس ابد محکوم شد. این توطئه که با همکاری کشورهای اروپائی و احتمالا اسرائیل انجام شد با سیل اعتراضات عمومی کردها مواجه شد و اعتراضات آزادیخواهان جهان را نیز برانگیخت و شهرهای بزرگ اروپا شاهد تظاهرات گسترده کردها و دیگر آزادیخواهان بود و چندین عضو پ ک ک بعنوان اعتراض باین توطئه خود را بآتش کشیدند و جان باختند.
اکنون کلید صلح و آشتی بین دولت ترکیه و مردم کردستان در دستان حاکمیت ترکیه است که بر سر یک دو راهی سرنوشت ساز قرار دارد یا باید همچنان سیاستهای کردستیزانه خود را تداوم بخشد و در رویای احیای خلافت عثمانی باشد که بدیهی است پیامدهای چنین شیوه هائی باعث خواهد شد که دیر یا زود مبارزات مردم کردستان برای مطالبات عادلانه خود این بار در ابعادی گسترده تر و مردمی تر آغاز گردد که مسئولیت تمامی عوارض کشتار، ویرانی و نابسامانی حاصل از آن بعهده دولت ترکیه خواهد بود و افزون برآن خاورمیانه را بیش از پیش در آتش جنگ فرو خواهد برد. اما اگر دولت ترکیه با پذیرش پیام صلح و آشتی به سرکوبها و تبعیض ها پایان دهد هرچند که راه طولانی و دشواری را در بیش رو خواهد داشت اما می تواند آغازگر روند صلح و آشتی در ترکیه باشد و راه را برای ایجاد یک کشور دمکراتیک براساس فدرالیسم هموار کند و از اینرو آینده نوید بخشی در انتظار این کشور خواهد بود، حمایت اتحادیه اروپا از این پیام می تواند نقش بسزائی در پیشبرد صلح در ترکیه داشته باشد، ایجاد صلح و آشتی در ترکیه نیز می تواند آثار ثمر بخشی در مناسبات سیاسی خاورمیانه در پیشبرد و استقرار صلح و دمکراسی باشد.
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
